Blog Times No 3 is online now

ဘေလာ့ခ္တုိင္း နံပါတ္ ၃ကို ႀကဳိးစားပန္းစားနဲ႔ ၀ုိင္းေရးလုိက္တဲ့အခါမွာ အရင္ စာမ်က္ခြက္ေတြထက္ ၂မ်က္ခြက္ပိုၿပီး ဓါတ္ပံုမ်ားစြာနဲ႔ ၿမဳိင္ၿမဳိင္ဆုိင္ဆုိင္ထြက္လို႔ လာခဲ့ပါၿပီ။ MBSအဖြဲ႔ႀကီး ၿပဳိကြဲေတာ့မည္ေလာ၊ Blogger မ်ားသည္ ေလာင္းကစားသမားမ်ားေလာ၊ MBSဒိုင္း ရန္ပံုေငြ ေဘာလံုးစိန္ေခၚပြဲ ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲသဲ က်င္းပရန္ စီစဥ္၊ ၀င္ေငြေကာင္းရန္လိုေသာ ဘေလာ့ခ္ကာမ်ား၊ ဘေလာ့ခ္တစ္ခုကို ေၾကာ္ျငာနည္း၊ စသည့္သတင္းမ်ားအျပင္ ပါေနက် က႑မ်ားျဖစ္ေသာ ေၾကာ္ျငာ၊ ဖုန္းသတင္း၊ အေမးအေျဖ၊ ပရိတ္သတ္အႀကဳိက္ ေမာ္ဒယ္ဂဲလ္ တို႔လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ထိုဘေလာ့ခ္တုိင္းနဲ႔ တူတူလက္တြဲသြားဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္း ေပါင္သန္း၁၅သန္းျဖင့္ ၂ႏွစ္စာခ်ဳပ္ရန္ ကမ္းလွမ္းလာသျဖင့္ လက္ခံခဲ့ၿပီး ႀကဳိးစားပမ္းစား ေရးသားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ပရိသတ္မ်ား၏ ခ်ီးျမွင့္မႈမ်ားကို ႀကဳိတင္ေမွ်ာ္လင့္ထားပါေၾကာင္း၊ စတာလင္ေပါင္ မေပးႏုိင္ေသာ စာဖတ္ပရိသတ္မ်ားထံမွ စတာလင္ဒူး၊ စတာလင္ေျခ၊ ႏွင့္ စတာလင္လက္သီးမ်ားကိုလည္း ေမွ်ာ္လင့္မိေၾကာင္း ဒီေနရာကေန ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ အဲဒီ ကန္႔သတ္ခ်က္အေရအတြက္ျဖင့္ ၀ယ္သေလာက္သာ ေရာင္းေသာ ဘေလာ့ခ္တုိင္းကို ဒီေနရာမွ ရယူႏုိင္ေၾကာင္း.....။

သာယာခ်မ္းေျမ႕ဆိုတဲ့ ဇာတ္ကား

ျမန္မာကားေတြ မၾကည့္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကာပါၿပီ။ ပန္နီဇူးလားက ငွားရင္လည္း တခ်ဳိ႕က Qualityသိပ္မေကာင္းတာနဲ႔ ေစ်းကလည္း ၄ေဒၚလာေလာက္ေပးရေတာ့ သိပ္မၾကည့္ျဖစ္ဘူး။ တကယ္တမ္းေတာ့ ျမန္မာကားတင္မဟုတ္ပါဘူး အဂၤလိပ္ကားေတြလည္း ၾကည့္ဖို႔အတြက္ကို အခ်ိန္မရွိတာပါ။ ဒီေန႔ေတာ့ အလုပ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္အားေနတာနဲ႔ downloadခ်ထားၿပီး မၾကည့္ျဖစ္ေသးတဲ့ သာယာခ်မ္းေျမ႕ဆိုတဲ့ဇာတ္ကားကို ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာကားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ျမန္မာေတြမႀကဳိက္ၾကတာလည္း မေျပာနဲ႔။ ဇာတ္လမ္းေတြက တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုထပ္ ေနတာကိုး။ အဲဒါေၾကာင့္ ဇာတ္လမ္းေကာင္းေကာင္းကို ဒါရုိက္တာေကာင္းေကာင္းက ရုိက္ၿပီး သရုပ္ေဆာင္ေတြကလည္း ကိုယ္ႀကဳိက္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္ေတြဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာကားေတြလည္း သူ႔ဟာနဲ႔ သူေတာ့ ၾကည့္လို႔ေကာင္းပါတယ္။



ဒီသာယာခ်မ္းေျမ႕ဆိုတဲ့ ဇာတ္ကားကေတာ့ အမလင္မယားဆံုးသြားလို႔ တူမနဲ႔ တူေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ အိျဒၵာေက်ာ္ဇင္နဲ႔ အေမနဲ႔ တူတူေနၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို ဦးစီးလုပ္ေနတဲ့ မင္းေမာ္ကြန္းတို႔ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းပါ။ စၿပီးၾကည့္လုိက္တာနဲ႔ ဘာျဖစ္ၿပီး ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ သိေနတဲ့အတြက္ ၾကည့္ရတာ ဇိမ္ေတာ့ သိပ္မရွိေပမယ့္ မၾကည့္ရတာ ၾကာလို႔ ျမန္မာကားၾကည့္ရတဲ့ အရသာေလး တစ္ခုအတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ မဆိုးလွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာကားေတြဆိုရင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေကာင္းတယ္ ၾကည့္၊ ဆိုၿပီး ေျပာလာတဲ့ကားေတြကိုပဲ အဓိက ၾကည့္ခ်င္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ Minthila.comကေန ေကာင္းႏုိးရာရာေလးေတြ Downloadခ်ၿပီး အားရင္ အားသလိုၾကည့္ဖို႔ သိမ္းထားလုိက္ပါတယ္။

စားလုိက္ၾကစို႔ သူငယ္ခ်င္း

စကၤာပူမွာေတာ့ ေမြးေန႔ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမြးေန႔ရွင္ကို လုိက္ေကၽြးၾကတယ္ဆိုတာမ်ဳိး ရွိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြကေတာ့ ေမြးေန႔ရွင္ကေန သူငယ္ခ်င္းေတြကို လုိက္ေကၽြးရတာပါ။ အခုလည္း ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကို လုိက္ေကၽြးခ်င္ေပမယ့္ အေျခအေနအရပ္ရပ္ေၾကာင့္ မေတြ႔ျဖစ္တာေတြ၊ အေ၀းမွာေရာက္ေနတာေတြေၾကာင့္ လုိက္မေကၽြးႏုိင္ေသးပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္ေတာ္စာရင္းေကာက္လို႔ ရသေလာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြ စားခ်င္တာေတြကို မွတ္ထားလုိက္ပါတယ္။ တခ်ိန္ အျပင္မွာ တကယ္ဆံုၾကတဲ့အခါ ပိုက္ပိုက္လည္း အခုလို အဆင္ေျပေနတယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာေပါက္လုိက္ေကၽြးပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္အခုထိ ယူထားတဲ့ ေအာ္ဒါေတြကေတာ့ ...



စုစု - ပင္လယ္စာ
ဒီမို - ဆူရွီး(ဂ်ပန္စာ)
အႏွင္း - ပီဇာ(Pizza)
မပန္ - ဂ်ပန္စာနဲ႔ ၀က္သားတုတ္ထုိး
စုေ၀ - တရုတ္ထမင္းေပါင္း
မမယ္လိုဒီေမာင္ - Singapore Flyerရဲ႕ Capsuleထဲမွာ မွာလို႔ရတာ အကုန္စားမယ္
ဘာညာ - ဆာရွိမိ(ဂ်ပန္စာ)
မဂ်စ္ - ထမင္းနဲ
မေရႊဇင္ - မုန္႔စိမ္းေပါင္း

တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ဘာျဖစ္ျဖစ္စားမွာတဲ့။ စားရရင္ ၿပီးေရာဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ဟုတ္ပါၿပီ။ စာရင္းကို ၾကည့္လုိက္ရင္ေတာ့ မိန္းကေလးေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ သူမ်ားေတြေတာ့ ထင္မွာပဲ။ ဇင္ကိုလတ္သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလးေတြ ေတာ္ေတာ္အစားပုတ္လို႔။ အဲလိုလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေယာက္်ားေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မေတြ႔ေသးလို႔ပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စားခ်င္တာေတြ မေျပာရေသးတဲ့လူရွိရင္လည္း ထပ္ၿပီးေတာ့ မွတ္ထားေပးပါ့မယ္။

ေမြးေန႔မ်ားရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ

အသက္ေလးႏွစ္
မူႀကဳိဆရာမကို ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္ပစ္လုိက္တယ္။

ရွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္
ေက်ာင္းေနေပ်ာ္ေပမယ့္ စာမေတာ္ခဲ့ပါ။

တစ္ဆယ္နဲ႔ သံုး
ေလာကႀကီးကို ၿပံဳးျပလုိက္တယ္။

ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္အရြယ္
အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္ခဲ့ဖူးတယ္။

ဆယ့္ကိုးႏွစ္သား
အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ကစားခဲ့တယ္။

ႏွစ္ဆယ့္သံုး
ဘ၀အတြက္ စၿပီးရုန္းလို႔။

ႏွစ္ဆယ့္ငါး
အသည္းကြဲတယ္ဆိုတာ အလကားပါ။

ႏွစ္ဆယ္နဲ႔ ရွစ္
့အသက္နဲ႔ ခႏၶာဟာ ႏုိင္ငံနဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ ျဖစ္တယ္။

အလင္းျဖဴ

ျမန္မာ့အေရး ေဆြးေႏြးပြဲတဲ့

ဒီဇင္ဘာစတိတ္ရႈိးမ်ား

ဟိုတစ္ေန႔က ပန္နီဇူးလားပလာဇာေရာက္ေတာ့မွ သတိထားမိတယ္။ နည္းနည္းေနာေနာ စတိတ္ရႈိးေတြ မဟုတ္ပါလားလို႔။ ရန္ကုန္မွာ တစ္လတည္း စတိတ္ရႈိး သံုးေလးခု ရွိသလိုပါပဲလားလို႔။ အခုေလာေလာဆယ္ ဒီဇင္ဘာလရဲ႕ ပထမဆံုး အပတ္မွာ Music Challange Round 1လို႔ ေခၚတဲ့ Hip Hop, Pop, Metalအစံုပါတဲ့ပြဲ တစ္ပြဲ။ ၿပီးေတာ့ ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူးပြဲကို ဒီဇင္ဘာ ၈ရက္ေန႔ Clarke Queyမွာလုပ္မယ္။ VIPဆို ၄၀၊ ရိုးရိုးဆို ၃၀။ ဆိုမယ့္ အဆိုေတာ္ေတြကေတာ့ ဘုိျဖဴ၊ စိုင္းစန္ဇြန္ဖနဲ႔ ဧည့္သည္ အဆိုေတာ္ ဆုန္သင္းပါရ္တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆို၊ အကေတြ အျပင္ ဘူေဖးလ္ပါ ေကၽြးဦးမွာဆိုေတာ့ သံုးဆယ္ကေတာ့ တန္တယ္ထင္တာပဲ။



ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနၾကတဲ့ Iron Crossပါပဲ။ ေနရာကေတာ့ အရင္တေခါက္က လုပ္သြားတဲ့ Jurong East Sports & Cultural Centreမွာပါ။ လက္မွတ္က ၆၀တန္းနဲ႔ ၅၀တန္းက ေအာက္ဖက္မွာ စင္နဲ႔ ပိုနီးေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာ မျမင္ရေလာက္ပါဘူး။ ေလးဆယ္တန္းနဲ႔ သံုးဆယ္တန္းကေတာ့ နည္းနည္းေ၀းေပမယ့္ အျမင့္ကေန ၾကည့္ရမွာ ဆိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ပိုျမင္ရႏုိင္ပါတယ္။ ကဲ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေလးဆယ္တန္းကေန ၾကည့္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တူတူလုိက္ခ်င္တဲ့သူမ်ား ကိုယ့္ပိုက္ဆံကိုယ္ေပးၿပီး ၾကည့္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ေတာ္ၾကာမေခၚဘူး ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔။

ဆာေလာင္မႈမ်ားနဲ႔ ႏိုင္ငံ

အဲဒီႏုိင္ငံမွာေပါ့
ဆင္းရဲဒုကၡ ဘ၀ကို ခက္ခဲစြာ ျဖတ္သန္းၾကတဲ့
လူမ်ဳိးေတြေနတယ္...

ကိုယ့္ႏုိင္ငံကို
သူတပါးလာတုိက္ေစခ်င္တဲ့လူမ်ဳိး
ကမၻာေပၚမွာ ငါ့တို႔ တမ်ဳိးပဲရွိမယ္...

ကိုယ့္ႏုိင္ငံကို
ေခ်ာက္ထဲတြန္းခ်ေနတဲ့ လူစိမ္းမ်ဳိး
ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္တိုးေနၿပီလဲ...

ကိုယ့္ႏုိင္ငံကို
ေကာင္းစားေစခ်င္တဲ့ လူမ်ဳိး
အရိုးေဆြးတဲ့ အထိတုိက္မယ္တဲ့.....

ကိုယ့္ႏုိင္ငံကို
ဖ်က္စီးၿပီး သာသနာကိုပါ ေစာ္ကားတဲ့ လူစိမ္းမ်ဳိး
အ၀ီဇိအိုး ေဇာက္ထုိးကပ္မယ္....

အဲဒီႏုိင္ငံမွာေပါ့....
မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ကို ဆာေလာင္တယ္
လာဘ္မစားမႈမ်ားကို ဆာေလာင္တယ္
တရားမွ်တမႈကို ဆာေလာင္တယ္
အမွန္တရားကို ဆာေလာင္တယ္
လြတ္လပ္မႈကို ဆာေလာင္တယ္
တိုးတက္မႈကို ဆာေလာင္တယ္
Internetကို ဆာေလာင္တယ္
ပညာေရးကို ဆာေလာင္တယ္
ဘာသာေရးကို ဆာေလာင္တယ္
က်န္းမာေရးကို ဆာေလာင္တယ္
စား၀တ္ေနေရးကို ဆာေလာင္တယ္
လူေတာ္လူေကာင္းကို ဆာေလာင္တယ္။

စစ္ႏုိင္သူ

Happy Birthday ....

Dilobearရဲ႕ ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုိင္ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာပါေစ။

TPmyanmarရဲ႕ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္

ဒီဗီဒီယိုေလးကို ျပန္ၾကည့္မိတုိင္း ျပန္မရႏုိင္ေတာ့တဲ့ Temasek Polytechnic မွာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတဲ့ ဘ၀၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပြဲ၊ ေမာင္မယ္သစ္လြင္ ႀကဳိဆိုပြဲ၊ သႀကၤန္ပြဲေတြ ဆင္ႏႊဲခဲ့ရတဲ့ ဘ၀၊ လူငယ္ဘ၀၊ ေက်ာင္းသားဘ၀ေတြကို ျပန္ၿပီး အမွတ္ရေစပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းေလးကို ဘုန္းျမင့္ေမာင္(မွန္ေလး)နဲ႔ ေအာင္ေအာင္ကေရးၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရယ္ ေက်ာ္ဇင္ရယ္ သံုးေယာက္ေပါင္း ဆိုထားတာပါ။ သီခ်င္းသြင္းတာကေတာ့ အာရုံရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ Studio Psalmမွာ သြင္းထားတာလို႔ သူတို႔ကေျပာပါတယ္။ ဒီသီခ်င္းက TPmyanmarရဲ႕ တတိယသီခ်င္းျဖစ္ၿပီး ပထမနဲ႔ ဒုတိယသီခ်င္းေတြကေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မသြင္းရေသးပါဘူး။ ကိုယ္တုိင္က ဂီတဘက္မွာ အားနည္းခဲ့ေပမယ့္ အခုလို ပါရမီ ပါတဲ့သူေတြကိုေတာ့ အၿမဲအားေပးေနပါတယ္။

ငယ္ငယ္တုန္းက.....

မေလေျပက ေရးဖို႔အတြက္ တက္သြားေတာ့လည္း ေရးေပးရတာေပါ့။

ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေဒါသအရမ္းႀကီးပါတယ္။ ႀကီးတာကမွ ေဒါသႀကီးတာလား ေဒါသေသးတာလား မသိတတ္ခင္ အူ၀ဲလို႔ ေအာ္တတ္ကတည္းက ပါတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာကို မရလို႔မွန္း ဘာျဖစ္လို႔မွန္း မသိပဲကို ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေအာ္ေအာ္ၿပီး ငိုတယ္လို႔ ႀကံဳတုိင္း အေမက ေျပာျပတယ္။ ငိုတာမွ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို တဇက္ဇက္တုန္ၿပီး ေအာ္ရင္း ေအာ္ရင္း အသံေတြပါ ျပာလာတယ္တဲ့။ စကားကလည္း မေျပာတတ္ေသးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဘာလိုခ်င္မွန္းလည္း မသိ။ အေမနဲ႔ အေဖက ဘာလုပ္လို႔ လုပ္ရမွန္းလည္း မသိ။ မသိျခင္းေတြၾကားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ေဒါသႀကီးတတ္တာကို သိခဲ့ၾကတယ္နဲ႔တူပါတယ္။

ေဒါသႀကီးဆို အဂၤါသားကိုး။ အဲ... အဂၤါသားဆုိမွ ေလး၊ ငါးႏွစ္သားေလာက္ေရာက္ေတာ့ ဦးေလးေတြ အေဒၚေတြက အဂၤါျခေသၤ့၊ ေရွ႕ေတာင္ေကြ႔ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို စရင္လည္း ေဒါသထြက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ငယ္ငယ္က ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာ္ဟိန္းသိပ္ႀကဳိက္တာ။ အဲဒီေက်ာ္ဟိန္းကို စကားမပီေတာ့ ေက်ာ္ဟန္းလို႔ ေခၚတယ္။ ဒါကို ဦးေလးက ေဟ့ ေက်ာ္ဟန္း...ခ်မလားကြ ဆိုလို႔ကေတာ့ ဦးေလးကို ေျပးေျပးၿပီးထိုးေတာ့တာပဲ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ေဒါသဒါဏ္ေတြကို အခံရဆံုးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ဗီရိုပုေလးျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ဗီရုိေလးက သံုးေပေလာက္ပဲ ျမင့္တာပါ။ ေဒါသထြက္တုိင္း အဲဒီဗီရုိေလးကို ေဆာင့္ေဆာင့္ကန္တတ္တယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ တံခါးေတြေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီးပိတ္လုိက္ ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီးဖြင့္လုိက္လည္း လုပ္ဖူးတယ္။

ေနာက္ပိုင္းေက်ာင္းေနတဲ့ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စကားေျပာတာ ရင့္သီးတာတို႔၊ ေအာ္ဟစ္ၿပီးေျပာတာတို႔ဆိုရင္ အေဖက အၿမဲဆံုးမပါတယ္။ “သား ဟိုတစ္ေန႔က စာက်က္တဲ့အထဲမွာ ႏႈတ္ခ်ဳိ လွ်ဳိတစ္ပါးတို႔။ ပ်ားသကာလို ခ်ဳိလွေစတို႔ ပါတယ္ေလ။ အဲဒါကို မေမ့ပါနဲ႔” ဆိုလို႔ ေဒါသလည္း နည္းနည္းေပ်ာက္သြားမယ္နဲ႔တူတယ္။ ေဒါသႀကီးတာနဲ႔ မဆုိင္ေပမယ့္ ငယ္ငယ္တုန္းက အေၾကာင္းဆိုလို႔ ဘယ္ေလာက္ ေဆာ့ခဲ့သလဲဆိုတာကို ျပန္ေျပာျပခ်င္တယ္။ ေဆာ့တာကမွ တျခားသူနဲ႔ မဟုတ္ပါဘူး ညီညီ(သံလြင္)နဲ႔ပါ။ ဘယ္အရြယ္လည္းဆိုတာကို မမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ အျဖစ္အပ်က္ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ညီညီတို႔အိမ္က ၇ေပေလာက္ျမင့္မယ့္ ထပ္ခိုးေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္ ကရာေတးခ်ကစားၾကတာပါ။ ကစားရင္း ကစားရင္း ညီညီ့ကို ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္ထည့္လုိက္တာ ထပ္ခုိးေပၚကေနၿပီး စာအုပ္ဖတ္ေနတဲ့ေအာက္က ညီညီ႔အမႀကီးေပၚကို ျပဳတ္က်သြားပါေလေရာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ ေအာက္ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ညီညီကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ပဲ အမႀကီးေတာ္ေတာ္ေလးကို နာသြားတာကို သိလုိက္ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေၾကာက္လုိက္တာ ဘာကို ေၾကာက္မွန္းမသိေအာင္ကို ေၾကာက္တာ။ အင္း ငယ္ငယ္တုန္းက အဲလိုမ်ဳိးလည္း ကစားခ်င္တုိင္းကစားၿပီး တစ္ခုခုဆို ေၾကာက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

အရြယ္ေလးေရာက္လာၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း ဟိုး...အရင္တစ္ေယာက္ေသာသူက ေဒါသအရမ္းႀကီးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က “ဟဲ့”ဆိုၿပီး နည္းနည္းေလးေအာ္လုိက္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို “နင္ေနာ္ .... ဘာဟဲ့လဲ”ဆိုၿပီး ဘာျဖစ္ခ်င္လို႔တုန္းဆိုတဲ့ ရုပ္နဲ႔ ျပန္ၾကည့္တတ္ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ေဒါသေတြလည္း ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ကုန္ေပမယ့္ ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔က်ေတာ့ ျပန္ၿပီး ေဒါသေတြ အတစ္လုိက္ထြက္ရပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူကေတာ့ အရမ္းေခါင္းမာလို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ သူနားလည္ေအာင္ ပါးစပ္က အျမႈပ္ေတြ ထြက္ေလာက္ေအာင္ ရွင္းေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ ေျပာမရေလ ေဒါသေတြ ထြက္ေလပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္လည္းဆို ဆက္ထြက္စရာေဒါသမက်န္ေတာ့ေအာင္၊ ေဒါသထြက္ၿပီး ေမာေလာက္ေအာင္ကို ျဖစ္ရတယ္။

အမွန္ေတာ့ ေဒါသျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘာသာေရးရႈေထာင့္က ၾကည့္ရင္ ခႏၶာကိုယ္ကို မီးေတြ ေလာင္ကၽြမ္းေနတာပါပဲ။ အဲဒီလို ေလာင္ကၽြမ္းတဲ့မီးကို အသိစိတ္ဓါတ္နဲ႔မွ ျပန္မထိန္းႏုိင္ရင္ ဒုကၡနဲ႔ လွလွနဲ႔ ေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကိုယ့္ေဒါသေတြကို ထိန္းရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း လူအမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံရတာဆိုေတာ့ ေဒါသထြက္လို႔ မျဖစ္တာခ်ည္းပဲေလ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ လူတုိင္းကို သံတမန္ဆန္ဆန္ဆက္ဆံတတ္တဲ့ အားလည္း အရမ္းနာတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေနဘုန္းလတ္နဲ႔ အတြဲမ်ားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပါ သံတမန္ဆန္ၿပီး အားနာတတ္လာသလား မသိပါဘူး။ ပံုမွန္အတုိင္းကို ၿပံဳးၿပံဳးေလးေနတတ္ပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ လူေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေကာင္ေလးက ၿပံဳးၿပံဳး ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔တဲ့။ ကိုယ့္ဘာသာလည္း စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ သူမ်ားလည္း ကိုယ့္ကို ျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတုန္း။ အခုေတာ့ ျပန္ေတြးမိရင္ အမွတ္ရစရာေလးေတြပဲ က်န္ခဲ့တယ္။ ေၾသာ္...ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ငါ ေဒါသေတာ္ေတာ္ႀကီးပါလားေပါ့။