ေလာကႀကီးနဲ႔ လြဲခဲ့သူတစ္ေယာက္

ကၽြန္ေတာ္စာအုပ္ေတြ ဖတ္ၿပီး မ်က္ရည္က်ဖူးတာ မရွိသေလာက္ရွားပါတယ္။ အဲဒီမရွိသေလာက္ရွားတဲ့စာအုပ္ေတြထဲကမွ တစ္အုပ္ကို ေျပာပါဆိုရင္ နီကိုရဲရဲ႕ ၾကည္ျပာေရာင္ နဂၢတစ္မ်ားဆိုတဲ့ ၀တၳဳစာအုပ္ေလးပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဟ . . . မၾကည္ျပာဆိုတဲ့ စာအုပ္က ဟာသ ၀တၳဳမဟုတ္ဘူးလား။ ဟာသ၀တၳဳဖတ္ၿပီး ရယ္ရလြန္းလို႔ ရယ္တာလားလို႔ ေမးႏုိင္ပါတယ္။ မဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ၿပီး ၀မ္းနည္းလြန္းလို႔ပါ . . . ၀တၳဳထဲက ကိုရဲ၀င္းကို သနားသလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း သနားလို႔ပါ။ အဲဒီ၀တၳဳရဲ႕ စကားလံုးေတြကို အကုန္လံုးမမွတ္မိေတာ့ေပမယ့္ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ကိုရဲ၀င္းကို မၾကည္ျပာက မခ်စ္ေတာ့ပဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို စိတ္ယိမ္းေနတဲ့အတြက္ ျပတ္ျပတ္သားသားဆံုးျဖတ္ဖို႔လိုလာပါတယ္။ လဖက္ရည္ဆုိင္ ႏွစ္ဆုိင္မွာ ကိုရဲ၀င္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ျပဳိင္ဖက္က တစ္ဆုိင္ဆီမွာ ထုိင္ေနၾကပါမယ္။ အဲဒါကို မၾကည္ျပာက ေရြးလုိက္တဲ့သူရွိတဲ့ ဆုိင္ကို သြားပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို မၾကည္ျပာမဆံုးျဖတ္ခင္ ညမွ ကိုရဲ၀င္းရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကို ဖတ္ၿပီး မ်က္ရည္က်ရတာပါ။

ကိုရဲ၀င္း ရင္ထဲမွာ ဘာေတြရွိလဲဆိုတာ အတိအက်မမွတ္မိေပမယ့္ အၾကမ္းဖ်ဥ္းကေတာ့ “မၾကည္ျပာေရ . . . မင္းဘယ္လိုပဲဆံုးျဖတ္ ဆံုးျဖတ္ ငါကေတာ့ လက္ခံရမွာပါ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ငါ မေၾကာက္ပါဘူး။ ငါ့ဖက္မွာ ငါ့ကိုခ်စ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္။ ဂ်ပ္ဆင္အိုနဲ႔ သစ္ပုပ္ပင္ႀကီးရွိတယ္။ ေဟာသည္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း၀င္းႀကီးရွိတယ္။ ငါ့ရင္ထဲက အခ်စ္ေတြကို သူတို႔အားလံုးခံစားသိရွိၾကပါတယ္” ဆိုၿပီး တုိင္တည္ေျပာတဲ့ စကားလံုးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းခံစားသြားရပါတယ္။ မၾကည္ျပာနဲ႔ ကိုရဲ၀င္းရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေၾကာင့္ဆိုတာထက္ . . . ကၽြန္ေတာ္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္နဲ႔ပါ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္က စကၤာပူထြက္ျဖစ္ဖို႔ ေသခ်ာသေလာက္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္။ စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိတာက ကိုရဲ၀င္းေျပာတဲ့ ဂ်ပ္ဆင္အိုႀကီးနဲ႔ ငါမနီးစပ္ခဲ့ဖူးသလို ထာ၀ရေ၀းကြာရေတာ့မယ္၊ သစ္ပုပ္ပင္အိုႀကီးကို မေတြ႔ဖူးခင္ ခြဲခြာရေတာ့မယ္။ ငါတို႔ျမန္မာလူငယ္ေလးေတြအားလံုးကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ေနမယ့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္း၀င္းႀကီးနဲ႔ မဆံုဆည္းႏုိင္ေတာ့ဘူး။ စသည္ျဖင့္ ေတြးမိၿပီး မ်က္ရည္မ်ား ေပါက္ေပါက္က်ခဲ့ရဖူးပါတယ္။

အခုေတာ့ အဲဒီတကၠသိုလ္၀င္းႀကီးဟာ အသက္မဲ့ေနၿပီျဖစ္သလို ကိုရဲ၀င္းတျဖစ္လဲ စာေရးဆရာနီကိုရဲတစ္ေယာက္ဟာလည္း ေအာက္တိုဘာ ၂၃ရက္ ၂၀၀၉ ညသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ အသက္မဲ့သြားခဲ့ပါၿပီ။ ဆရာနီကိုရဲရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲ ၾကြက္၀င္ေနသည္၊ ရုိက္ကြင္းေပၚမွ အလြဲမ်ား ၁၊ ၂ တို႔ဟာလည္း အလြန္ေကာင္းတဲ့ စာအုပ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်စ္ရတဲ့ အႏုပညာရွင္ တစ္ေယာက္ ေသဆံုးသြားတုိင္း ဒါဟာ အိပ္မက္တစ္ခုျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ မျပည့္ခဲ့ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူသာေသေပမယ့္ နာမည္မေသမယ့္ ေနာက္ထပ္အႏုပညာသည္တစ္ဦးအျဖစ္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ အၿမဲရွိေနမွာပါ။

“ဤသို႔ခ်စ္ရပါေသာ မၾကည္ျပာရယ္” လို႔ တခါေလာက္ေတာ့ ထပ္ေျပာပါဦးေတာ့လား ကိုရဲ၀င္းရယ္ . . ။

စိတ္ေလေနတယ္ . . .

ဒီရက္ပိုင္းဘာမွ မလုပ္ခ်င္မကိုင္ခ်င္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလသံလြင္အိပ္မက္အတြက္ စာမူတခ်ဳိ႕ေရးထားတာရွိတယ္။ ကိုယ္တုိင္ ၀ိတ္ခ်ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေလးကို ၀ိတ္ခ်ခ်င္ပါတယ္ဆိုတဲ့ လူေတြအတြက္ ေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးေလး တစ္ပုဒ္နဲ႔ credit card အေၾကာင္း အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ပါ။ ေရးသာေရးလုိက္ရတာ သိပ္ေတာ့အားမရဘူး။ ၿပီးေတာ့ လကုန္ပိုင္းကို လမ္းျပၾကယ္ရဲ႕ ေနရာအသစ္ကို ေျပာင္းျဖစ္မယ္။ အားလံုး အဆင္ေျပေျပေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ျဖစ္မွာပါ။ ဘေလာ့ခ္မေရးျဖစ္ေပမယ့္ ဘေလာ့ခ္နဲ႔ေတာ့ မေ၀းပါဘူး။ တစ္ခုခုဆိုရင္ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး ဘေလာ့ခ္ေလးကို လာလာၾကည့္ျဖစ္တယ္။ ရင္ထဲမွာ ေရးခ်င္တဲ့ စိတ္လည္း တခါတခါေတာ့ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်မေရးျဖစ္တာ။

zinkolatt.net ဆိုတဲ့ domain ၀ယ္ထားတာ ႏုိ၀င္ဘာလထဲမွာ ျပည့္မယ္။ nayphonelatt.net လဲ တူတူပဲ။ သက္တမ္းလဲ ထပ္တိုးခ်င္စိတ္မရွိေတာ့လို႔ ဒီအလကားရတဲ့ zincolatt.blogspot.com နဲ႔ nayphonelatt.blogspot.com ပဲ ထားလုိက္ေတာ့မယ္။ အဟီး ဘေလာ့ခ္သာ မေရးျဖစ္္တာ Facebook ထဲမွာေတာ့ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ေန႔တုိင္းၾကည့့္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္လို႔ အင္တာနက္ သံုးျဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အီးေမးလ္စစ္ၿပီးရင္ Facebook ကို ဖြင့္ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေဆာ့ၾကတဲ့ Mafia War ရယ္ Farmville ရယ္ ေတာ့ မေဆာ့ျဖစ္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ Facebook ထဲမွာလည္း အဲဒါေတြ တက္ေနတာ မႀကဳိက္လို႔ အကုန္လံုး remove လုပ္ပစ္လုိက္တယ္။ ေအးေရာ . . . ။

Facebook အျပင္ ဒီရက္ပိုင္း wiki ထဲမွာ ဟိုဟာဖတ္လုိက္။ ဒီဟာဖတ္လုိက္။ လုပ္ျဖစ္တယ္။ သံလြင္အိပ္မက္အတြက္ ဆရာခ်စ္ဦးညဳိနဲ႔ အင္တာဗ်ဳးထဲက ဆရာေျဖတာေလး တစ္ခုကို သြားသတိရမိတယ္။ ဘာမွ မဖတ္ခ်င္၊ ဘာမွမေရးခ်င္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အဘိဓာန္ေတြ စြယ္စံုက်မ္းေတြ ဖတ္ျဖစ္တယ္ဆိုသလိုေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း wiki ထဲမွာ အပ်င္းေျပေလွ်ာက္ဖတ္ေနမိတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ဧၿပီလေလာက္ကို ျပန္သြားခ်င္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ႏွစ္ ဧၿပီလကို ေရာက္သြားခ်င္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့မေမးနဲ႔ ကိုယ့္၀မ္းနာကိုယ္သာသိပဲ။ ဒီရက္ပုိင္း ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကရဲ႕ တရားေတြ နာျဖစ္တယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ တရားထဲက ဒီစာေၾကာင္းေလးကိုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ သေဘာအက်ဆံုးပဲ။ “လူ့ဘ၀ဟာစြန့္စားမွဳနဲ့ challenge နဲနဲရွိ မွေကာင္းတယ္၊ မဟုတ္ရင္ဘ၀ဟာပ်င္းစရာေကာင္းတယ္”

ဘာေတြေရးမိမွန္းလည္းမသိဘူး။ ဟိုေရာက္လုိက္ ဒီေရာက္လုိက္ပဲ။ ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒါဟာ ေလာေလာဆယ္ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ဘ၀တစိတ္တပိုင္းပါ။ ဘာေတြလုပ္မိမွန္းလည္းမသိ။ စိတ္ေတြက ဟိုေရာက္လုိက္ ဒီေရာက္လုိက္ပဲ။ စိတ္ေလတယ္ဆိုတာ စိတ္ေတြက ေလေတြလို လြင့္ေနတာဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေပါ့ပါးမွာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အရင္အပတ္က ခ်ယ္လ္ဆီးနဲ႔ လီဗာပူးရႈံးၿပီး မန္ယူ ထိပ္ဆံုးေရာက္သြားတာကိုေတာ့ သိပ္၀မ္းသာမိေနတာ အမွန္ပဲ။