သေဘၤာေတြ အဲဒီမွာ မဆုိက္ကပ္ခဲ့ၾက
၀င္ခြင့္ရလက္မွတ္နဲ႔
လေရာင္က ငုံ႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ေခါင္မိုးေပၚ
ဗံုသံနဲ႔ လိင္ပညာေပးအကေတြ
ၿမဳိ႕ျပ ေမွာ္ရုံအစပ္မွာ
ေဖြးခနဲ ဖရဲသီး ထက္ျခမ္းကြဲ
ပက္လက္လွန္ၿပီး စိုရဲေနတဲ့ည။
အရသာခံဖို႔ သက္သက္ပါ
တမွ်ဥ္းမွ်ဥ္း
အိပ္မက္ခ်င္း အလြမ္းခံရင္း
လာဂါတစ္ခြက္နဲ႔
ရမၼက္နည္းနည္းစြက္
မ်က္လံုးထဲ လႈိင္းထမယ္ႀကံတုန္း
“ငွက္”တစ္ေကာင္ ျဖတ္ပ်ံတာၾကည့္ၿပီး
ျမစ္ကိုပဲ ျပန္စီးခဲ့တယ္။
ပင္လယ္ဆိုေပမဲ့
ေျခေထာက္ကေလးနဲ႔ စည္းလုိက္လို႔ေပါ့။ ။
ေအာင္ေ၀း
Monday, January 28, 2008
Thursday, January 24, 2008
ေမာင္ပြတ္အတြက္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္း
ဘေလာ့ခ္စာအုပ္ကိစၥအတြက္ ရန္ကုန္မွာ ဘေလာ့ခ္ကာေတြ သႀကၤန္အၿပီးေလာက္က ဆံုၾကေတာ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မျမင္ဖူးၾကေသးဘူးေလ။ အဲဒီခ်ိန္းထားတဲ့ ဆုိင္ေလးကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေနဘုန္းလတ္တို႔ေရာက္သြားေတာ့ ကဗ်ာဆရာနဲ႔ သူမက စားပြဲတစ္ခု၊ စိုးေဇယ်နဲ႔ ကိုမ်က္လံုးက ေနာက္စားပြဲတစ္ခုမွာ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ထုိင္ေနၾကတာကို ေတြ႔ရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ေနဘုန္းလတ္ကေန “ဟ ေဟ့ေကာင္ေတြ လာၾကေလ။ ဘာလို႔ တစ္ေယာက္တစ္စားပြဲထုိင္ေနၾကတာတုန္း” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တူတူ ေနာက္စားပြဲတစ္လံုးမွာ ၀င္ထုိင္ပါတယ္။ (ပိုၿပီးႀကီးတဲ့ လူမ်ားမ်ားဆံ့တဲ့ စားပြဲပါ) အစည္းအေ၀းစၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ မသကၤာစရာတစ္ခုသြားေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ခပ္လွမ္းလွမ္းက စားပြဲက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၀ုိင္းကို ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔။
ဟ... ဒီေကာင္ ဘာေကာင္လဲေပါ့။ ဘေလာ့ခ္ကာေတြ စာအုပ္ထုတ္မယ့္ကိစၥကို သတင္းရသြားၾကတာလား။ ဒီအတုိင္းကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနရင္ေတာ့ နည္းနည္း ပညာေပးလုိက္ဦးမွဆိုၿပီး စဥ္းစားေနတုန္း သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔၀ုိင္းကို တည့္တည့္ႀကီး ေလွ်ာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ “ဘေလာ့ခ္စာအုပ္အတြက္ အစည္းအေ၀းနဲ႔ တူတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္က myanmaroa6ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ခ္ကို ေရးတဲ့သူပါ။ ဘေလာ့ခ္ေရးတာ သိပ္မၾကာေသးေတာ့ သိၾကမယ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး” ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ဘေလာ့ခ္ကို မသိပါဘူး။ ၿပီးေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မိတ္ဆက္ၾကရင္းနဲ႔ စာအုပ္ကိစၥကိုပဲ အဓိက ေဆြးေႏြးျဖစ္သြားပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ စကၤာပူျပန္ေရာက္ၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဘေလာ့ခ္ကာတို႔ထံုးစံအတုိင္း အြန္လုိင္းမွာ တစ္ခါတစ္ေလေတြ႔၊ သူ႔ဘေလာ့ခ္ ကိုယ္ဖတ္၊ ကိုယ့္ဘေလာ့ခ္သူဖတ္နဲ႔ေပါ့။ သူ႔ဟာသူ ေပးထားတဲ့ နာမည္ကေတာ့ Mr Poohတဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကို ေမာင္ပြတ္လို႔ပဲ ၀ုိင္းေခၚၾကေတာ့ သူလက္မခံလို႔ မရေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူပါ ေမာင္ပြတ္ပါ ဆိုတာကို လက္ခံခဲ့ရတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ေမာင္ပြတ္နဲ႔ ေနဘုန္းလတ္နဲ႔ တပူးပူးတတြဲတြဲစာအုပ္ကိစၥ၊ ဘေလာ့ခ္ေတြကိစၥ စတာေတြ လႈပ္ရွားေနတယ္ဆိုကတည္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔လည္း တြဲလုပ္လို႔ရၿပီဆိုတာကို သိလုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဘေလာ့ခ္တုိင္း ထြက္လာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ႀကဳိးစားအားထုတ္မႈတစ္ခုကို အသိအမွတ္မျပဳပဲ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ေမာင္ပြတ္ စကၤာပူကို ေရာက္တဲ့ေန႔မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္သြားေတြ႔ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းလည္း မၾကာခဏေတြ႔ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ အစြမ္းအစကိုေတာ့ ေနဘုန္းလတ္ စကၤာပူကို လာလည္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ အတိအက်သိခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ဟာသဥာဏ္ပါ။ သူ႔ဘေလာ့ခ္မွာ ဟာသေတြခ်ည္းေရးေနတာမဟုတ္ပဲနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ရုပ္က ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ေနာက္ေတာက္ေတာက္ ျဖစ္ေနတာမဟုတ္ပဲနဲ႔ကို ရယ္စရာေတြ တလက္စက္ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ေနဘုန္းလတ္နဲ႔ေတာင္ သူ႔အေၾကာင္းေျပာျဖစ္ေတာ့ ဒီေကာင္ လူရႊင္ေတာ္လုပ္သင့္တယ္လို႔ ေျပာမိပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သူလုပ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ခ္တုိင္းမွာ တတပ္တအား ပါ၀င္ေပးသလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သံလြင္အိပ္မက္အတြက္လည္း သူကူညီလာခဲ့ပါတယ္။
ဒီေန႔သူ႔ေမြးေန႔မွာေတာ့ ထုိင္းအစားအစာေကၽြးမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ စားလည္း စားမယ္။ ေမြးေန႔အတြက္လည္း ဆုေတာင္ေပးပါ့မယ္။ ေမာင္ပြတ္ေရ .... ငါတို႔ ေသာက္ၾကစားၾကတဲ့ အခါ ဆုေတာင္းတဲ့ ဆုေတာင္းေလးကို သိပ္ႀကဳိက္တယ္ကြာ။ အဲဒါေလးပဲ ထပ္ၿပီး ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။
ဟ... ဒီေကာင္ ဘာေကာင္လဲေပါ့။ ဘေလာ့ခ္ကာေတြ စာအုပ္ထုတ္မယ့္ကိစၥကို သတင္းရသြားၾကတာလား။ ဒီအတုိင္းကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္လုပ္ေနရင္ေတာ့ နည္းနည္း ပညာေပးလုိက္ဦးမွဆိုၿပီး စဥ္းစားေနတုန္း သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔၀ုိင္းကို တည့္တည့္ႀကီး ေလွ်ာက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ “ဘေလာ့ခ္စာအုပ္အတြက္ အစည္းအေ၀းနဲ႔ တူတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္က myanmaroa6ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ခ္ကို ေရးတဲ့သူပါ။ ဘေလာ့ခ္ေရးတာ သိပ္မၾကာေသးေတာ့ သိၾကမယ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး” ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ဘေလာ့ခ္ကို မသိပါဘူး။ ၿပီးေတာ့လည္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မိတ္ဆက္ၾကရင္းနဲ႔ စာအုပ္ကိစၥကိုပဲ အဓိက ေဆြးေႏြးျဖစ္သြားပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ စကၤာပူျပန္ေရာက္ၿပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဘေလာ့ခ္ကာတို႔ထံုးစံအတုိင္း အြန္လုိင္းမွာ တစ္ခါတစ္ေလေတြ႔၊ သူ႔ဘေလာ့ခ္ ကိုယ္ဖတ္၊ ကိုယ့္ဘေလာ့ခ္သူဖတ္နဲ႔ေပါ့။ သူ႔ဟာသူ ေပးထားတဲ့ နာမည္ကေတာ့ Mr Poohတဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကို ေမာင္ပြတ္လို႔ပဲ ၀ုိင္းေခၚၾကေတာ့ သူလက္မခံလို႔ မရေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူပါ ေမာင္ပြတ္ပါ ဆိုတာကို လက္ခံခဲ့ရတယ္နဲ႔ တူပါတယ္။ ေမာင္ပြတ္နဲ႔ ေနဘုန္းလတ္နဲ႔ တပူးပူးတတြဲတြဲစာအုပ္ကိစၥ၊ ဘေလာ့ခ္ေတြကိစၥ စတာေတြ လႈပ္ရွားေနတယ္ဆိုကတည္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔လည္း တြဲလုပ္လို႔ရၿပီဆိုတာကို သိလုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ဘေလာ့ခ္တုိင္း ထြက္လာေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ႀကဳိးစားအားထုတ္မႈတစ္ခုကို အသိအမွတ္မျပဳပဲ မေနႏုိင္ေတာ့ဘူး။
ေမာင္ပြတ္ စကၤာပူကို ေရာက္တဲ့ေန႔မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္သြားေတြ႔ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းလည္း မၾကာခဏေတြ႔ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ အစြမ္းအစကိုေတာ့ ေနဘုန္းလတ္ စကၤာပူကို လာလည္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ အတိအက်သိခြင့္ရခဲ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ဟာသဥာဏ္ပါ။ သူ႔ဘေလာ့ခ္မွာ ဟာသေတြခ်ည္းေရးေနတာမဟုတ္ပဲနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ရုပ္က ေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ေနာက္ေတာက္ေတာက္ ျဖစ္ေနတာမဟုတ္ပဲနဲ႔ကို ရယ္စရာေတြ တလက္စက္ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ေနဘုန္းလတ္နဲ႔ေတာင္ သူ႔အေၾကာင္းေျပာျဖစ္ေတာ့ ဒီေကာင္ လူရႊင္ေတာ္လုပ္သင့္တယ္လို႔ ေျပာမိပါေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သူလုပ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ခ္တုိင္းမွာ တတပ္တအား ပါ၀င္ေပးသလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သံလြင္အိပ္မက္အတြက္လည္း သူကူညီလာခဲ့ပါတယ္။
ဒီေန႔သူ႔ေမြးေန႔မွာေတာ့ ထုိင္းအစားအစာေကၽြးမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ စားလည္း စားမယ္။ ေမြးေန႔အတြက္လည္း ဆုေတာင္ေပးပါ့မယ္။ ေမာင္ပြတ္ေရ .... ငါတို႔ ေသာက္ၾကစားၾကတဲ့ အခါ ဆုေတာင္းတဲ့ ဆုေတာင္းေလးကို သိပ္ႀကဳိက္တယ္ကြာ။ အဲဒါေလးပဲ ထပ္ၿပီး ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။
Friday, January 18, 2008
ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း
“ဒို႔ကေတာ့ ဒို႔ကေတာ့၊ ဒို႔ကေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းထဲျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္” ဆိုတဲ့သီခ်င္းနဲ႔ ဗဒင္ျဖစ္လာေစသလို၊ လကၤာဒီပခ်စ္သူဆိုတာနဲ႔ ဆရာခ်စ္ဦးညဳိကို ေျပးျမင္မိၿပီး၊ ေဆးလိပ္လဲတို၊ ေနလဲညဳိဆိုတာနဲ႔ ဆရာႀကီး တင္မိုးကို သတိရၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ဇင္ကိုလတ္ဆိုတာျဖစ္လာေစတဲ့ အက္ေဆးေလး တစ္ပုဒ္ ၂၀၀၅ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ သံလြင္အိပ္မက္ မဂၢဇင္းမွာ ပါခဲ့ဖူးပါတယ္။ အငယ္ေကာင္ဆိုၿပီး ညီတစ္ေယာက္ရွိတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးေရးထားတာရယ္၊ Seagateမွာ အလုပ္ရတယ္ ဆိုတာရယ္က လြဲလို႔ က်န္တာ အကုန္ေလာက္နီးပါးက ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းေတြပါ။ ဖတ္ဖူးတဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ မဖတ္ဖူးေသးတဲ့ လူေတြ ဖတ္ရေအာင္ လင့္ခ္ေလး ေပးလုိက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း - ဇင္ကိုလတ္
ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း - ဇင္ကိုလတ္
Monday, January 7, 2008
Warren Buffettႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး
Warran Buffettလို႔ေခၚတဲ့ ကမၻာ့ဒုတိယအခ်မ္းသာဆံုး ပုဂၢဳိလ္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးေလးကို မႏုိင္းႏုိင္းစေနဘေလာ့ခ္နဲ႔ Grow with meဆိုတဲ့ ဘေလာ့ခ္ေလးမွာ ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္သာ ဆိုရင္ေရာ ဆိုတဲ့ အေတြး ၀င္လာၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္သံုးသပ္မိပါတယ္။
၁. Warran Buffettဟာ သူ႔ဘ၀ရဲ႕ ပထမဆံုး ရွယ္ယာကို အသက္ ၁၁မွာ စ၀ယ္ခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး သူ၀ယ္တဲ့ အရြယ္ဟာ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနၿပီျဖစ္လို႔ ေနာင္တရေနပါတယ္။
(အမယ္ေလး... ေနာက္က်လို႔ပဲေတာ္ေတာ့တယ္။ ေနာက္မ်ားမက်ရင္ လမ္းေလွ်ာက္တတ္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ကတည္းက စေတာ့ခ္ရွယ္ယာမ်ား သြား၀ယ္မလားမသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီအရြယ္တုန္းက ပိုက္ဆံဆိုတာ ကစားစရာ၀ယ္ဖို႔လို႔ပဲ သိထားတာ။)
၂. အသက္၁၄ႏွစ္အရြယ္မွာ သူသတင္းစာပို႔လို႔ ရတဲ့ ေငြေတြကို စုၿပီး လယ္ကြက္ေလးတစ္ကြက္၀ယ္ခဲ့တယ္။
(ကၽြန္ေတာ္ ၁၄ႏွစ္အရြယ္မွာတုန္းကေတာ့ အိမ္ကို အတင္းပူဆာၿပီး TV Game ၀ယ္ခုိင္းခဲ့ဖူးပါတယ္)
၃. အခုအခ်ိန္အထိ အိုမာဟားမွာ ရွိတဲ့ အိပ္ခန္း ၃ခန္းသာပါတဲ့ အိမ္ေလးမွာပဲ ေနေနတုန္းပါ။ သူေနတဲ့ အဲဒီအိမ္ေလးထဲမွာ သူလိုခ်င္တာ အကုန္ရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အိမ္ဟာ အုတ္တံတုိင္းတို႔ ျခံစည္းရုိးတို႔ေတာင္မရွိပါဘူး။
(အဲဒါေတာ့ တူတူပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္ခန္း၃ခန္းပဲ ပါတဲ့ အိမ္ေလးမွာ အခုေနေနပါတယ္။ ပိုက္ဆံကို ေခၽြတာတာမ်ား ၀ယ္ေတာင္မ၀ယ္ဘူး။ ငွားပဲေနတာ။)
၄. သူဟာ သူ႔ရဲ႕ကားကို ဒရုိင္ဘာတို႔ဘာတို႔ မထားပဲ သူကိုယ္တုိင္ေမာင္းသလို လံုၿခံဳေရး ေတြ ဘာေတြလည္း မရွိဘူး။
(ကၽြန္ေတာ့္ကားကို လည္း ဒရုိင္ဘာ မထားပါဘူး။ ဟဲ.. ဟဲ)
၅. ကမၻာ့အႀကီးဆံုး Private Jet Companyႀကီးကို ပိုင္ေပမယ့္ သူဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္နဲ႔ ခရီးမသြားဘူး။
(ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ Private Jet Company ႀကီး မေျပာနဲ႔ ကစားစရာ ေလယာဥ္companyေတာင္ မပိုင္ပါဘူး။ အင္း... ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုိယ္ပိုင္ေလယာဥ္နဲ႔ ခရီးမသြားဘူး။)
၆. သူ႔ကုမၸဏီျဖစ္တဲ့ Berkshire Hathawayဟာ companyေပါင္း ၆၃ခုကို ပိုင္ဆုိင္ပါတယ္။ သူဟာ အဲဒီကုမၸဏီေတြရဲ႕ CEOေတြကို Goalsေတြ ခ်မွတ္ေပးထားတဲ့ စာတစ္ေစာင္သာ ႏွစ္စဥ္ပို႔ေပးၿပီး အစည္းအေ၀းေခၚျခင္း ပံုမွန္ဖုန္းေခၚျခင္းမ်ားလည္း မရွိပါဘူး။ CEOေတြလုိက္နာဖို႔ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ပဲ ေပးပါတယ္။
နံပါတ္၁ကေတာ့ - ရွယ္ယာပိုင္ရွင္ေတြရဲ႕ ပိုက္ဆံေတြ မဆံုးရႈံးပါေစနဲ႔။
နံပါတ္၂ကေတာ့ - အခ်က္နံပါတ္၁ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါနဲ႔။
(ကၽြန္ေတာ္သာဆိုရင္ေတာ့ ငါ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္လိုခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ေျပာမွာပဲ။ အဟိ)
၇. သူဟာ လူဂုဏ္ထံေတြနဲ႔ အဆက္အဆံသိပ္မရွိပါဘူး။ သူအိမ္၀ယ္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး သူ႔ရဲ႕ အားလပ္ခ်ိန္ေတြကို ေပါက္ေပါက္ဆုပ္စားၿပီး တီဗီၾကည့္ျခင္းျဖင့္ကုန္ဆံုးေစပါတယ္။
(ကၽြန္ေတာ္လည္း လူဂုဏ္ထံေတြနဲ႔ သိပ္မေပါင္းဘူး။ အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာ အင္တာနက္ထဲမွာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ရင္း လက္ဖက္သုပ္စားတယ္။)
၈. ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး ျဖစ္တဲ့ Bill Gatesဟာ Warren Buffetနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ႏွစ္က ေတြ႔ခဲ့ၾကပါတယ္။ Bill Gatesက ဘယ္လိုထင္လဲဆိုေတာ့ ဒီလူႀကီးနဲ႔ ဘာအခ်က္မွ မတူညီလို႔ ဘာမွ သိပ္မ်ားမ်ားစားစားေျပာစရာ မရွိေလာက္ပါဘူးဆိုၿပီး နာရီ၀က္ပဲ စကားေျပာၾကဖို႔ မွန္းထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔ ေတြ႔ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ၁၀နာရီၾကာေအာင္ စကားေျပာခဲ့ၾကၿပီး Bill Gates ဟာ Warren Buffetကို အရမ္းေလးစားသြားပါတယ္။
(အင္း Bill Gatesက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မေတြ႔ရေသးလို႔ပါ။)
၉. သူဟာ ဆယ္လူလာဖုန္းလည္း မကိုင္သလို သူ႔ရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာလည္း သူ႔ရဲ႕ စားပြဲမွာ မရွိပါဘူးတဲ့။
(ဒါေတာ့ သူနဲ႔ လံုးလံုးကြာသြားၿပီ။ အဲဒါႏွစ္ခုမရွိပဲနဲ႔ ေနလို႔ကို မရတာ။)
သူက လူငယ္ေတြကို အႀကံေပးခ်င္တာကေတာ့
Credit Cardsေတြကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ၿပီး ကိုယ့္ဘာသာ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံပါ။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြကို မေမ့ပါနဲ႔။
(ဟိုတေလာကပဲ ကၽြန္ေတာ္Credit Card ေလွ်ာက္တာကို မေပးလို႔၊ ေသာက္ျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔ အကုန္လုိက္ေလွ်ာက္တာ ရထားတာ မနည္းဘူး။ အေၾကြးေတြလည္း မနည္းဘူး။)
- ပိုက္ဆံဟာ လူကို ျပဳလုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလူကသာ ပိုက္ဆံကို ဖန္တီးတာပါ။
(အင္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ပိုက္ဆံေတြကို ဖန္တီးခ်င္ပါတယ္။ ဟုိက္ဂ်ေလာင္း . . . ဆိုၿပီးေတာ့)
- ဘ၀ကို တတ္ႏုိင္သမွ် အရုိးရွင္းဆံုးေနပါ။
(ကၽြန္ေတာ္ရုိးရုိးေလး ေနပါတယ္။)
- သူမ်ားေတြ ေျပာတာကို လုိက္မလုပ္ပါနဲ႔။ သူတို႔ေျပာတာကို နားေထာင္ၿပီး ကိုယ္ ေကာင္းမယ္ထင္တာကို လုပ္ပါ။
(သူမ်ားေျပာတာလည္း နားမေထာင္ဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္တယ္။)
- Brand Nameေတြကို လုိက္၀ယ္၀တ္စရာမလိုပါဘူး။ ကိုယ့္ကို ေနသာထုိင္သာျဖစ္ေစမယ့္ အ၀တ္ကိုသာ ၀တ္ပါ။
(Levis' ေလး တစ္ထည္ေလာက္ေတာ့ ၀တ္ခြင့္ေပးပါ)
- ပိုက္ဆံကို မလုိအပ္တဲ့ေနရာမွာ မကုန္ပါေစနဲ႔။ ကိုယ္တကယ္လိုအပ္တဲ့ေနရာမွာသာ ကုန္ပါေစ။
(မလိုအပ္တဲ့ ေနရာမွာ သံုးသလား မသံုးသလားေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ပိုက္ဆံေတြ အလုိလိုေနရင္း ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ အင္း ပိုက္ဆံအိတ္ေတာ့ ေပါက္ေနတယ္နဲ႔ တူတယ္။ စစ္ၾကည့္ရဦးမယ္)
- ဒါဟာ မင္းဘ၀ပါ။ ဘာလို႔ မင္းဘ၀ကို သူမ်ားေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံမွာလဲ။
(အဲဒါေတာ့ စိတ္ခ်။ သူမ်ားေတြ ထိန္းခ်ဳပ္တာ ဘယ္ေတာ့မွ မခံဘူး။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မထိန္းခ်ဳပ္ဘူး။ ကဲ... ေအးေရာ)
ဒါကေတာ့ ၅၅.၄ဘီလီယ်ံခ်မ္းသာၿပီး Charityေတြကို ၃၁ ဘီလီယ်ံလွဴဒါန္းၿပီးၿပီျဖစ္တဲ့ ကမၻာ့ဒုတိယအခ်မ္းသာဆံုး Warren Buffettနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးထဲက ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ေလးေတြပါ။ (အခုေတာ့ မကၠဆီကိုက Carlos Slim Helu က ဒုတိယျဖစ္ၿပီး သူက တတိယေရာက္သြားၿပီးလို႔ သတင္းတခ်ဳိ႔မွာလည္း ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။) အင္း.... ဆုိင္မဆုိင္ေတာ့ မသိဘူး ကၽြန္ေတာ္ကေရာ သူေျပာတဲ့ အတုိင္း ေနထုိင္ရဲ႕လားဆိုတာကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သံုးသပ္လုိက္တဲ့အခါ အိပ္ခန္း၃ခန္းပါတဲ့ အိမ္မွာ ေနတာ၊ ဒရုိက္ဘာမထားတာ၊ ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္မစီးတာ အစရွိသျဖင့္ အခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သြားတူေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ဘီလီယံ်နာ ျဖစ္မည္လား?
မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီပိုစ့္ကို ပထမေတာ့ အတည္ပဲ ေရးထားေပမယ့္ အိေလးဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္က ႏုိင္းႏုိင္းစေနဆီမွာ ဖတ္ဖူးတယ္ ဆိုတာနဲ႔ ပံုစံေလး ေျပာင္းၿပီး ေရးေပးလုိက္တယ္။ ဒီပိုစ့္ကို အဂၤလိပ္လိုကေန ျမန္မာလို Translateလုပ္ၿပီး ရုိက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ တကယ္ကို ေတြးမိခဲ့တာပါ။
၁. Warran Buffettဟာ သူ႔ဘ၀ရဲ႕ ပထမဆံုး ရွယ္ယာကို အသက္ ၁၁မွာ စ၀ယ္ခဲ့တာ ျဖစ္ၿပီး သူ၀ယ္တဲ့ အရြယ္ဟာ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနၿပီျဖစ္လို႔ ေနာင္တရေနပါတယ္။
(အမယ္ေလး... ေနာက္က်လို႔ပဲေတာ္ေတာ့တယ္။ ေနာက္မ်ားမက်ရင္ လမ္းေလွ်ာက္တတ္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ကတည္းက စေတာ့ခ္ရွယ္ယာမ်ား သြား၀ယ္မလားမသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီအရြယ္တုန္းက ပိုက္ဆံဆိုတာ ကစားစရာ၀ယ္ဖို႔လို႔ပဲ သိထားတာ။)
၂. အသက္၁၄ႏွစ္အရြယ္မွာ သူသတင္းစာပို႔လို႔ ရတဲ့ ေငြေတြကို စုၿပီး လယ္ကြက္ေလးတစ္ကြက္၀ယ္ခဲ့တယ္။
(ကၽြန္ေတာ္ ၁၄ႏွစ္အရြယ္မွာတုန္းကေတာ့ အိမ္ကို အတင္းပူဆာၿပီး TV Game ၀ယ္ခုိင္းခဲ့ဖူးပါတယ္)
၃. အခုအခ်ိန္အထိ အိုမာဟားမွာ ရွိတဲ့ အိပ္ခန္း ၃ခန္းသာပါတဲ့ အိမ္ေလးမွာပဲ ေနေနတုန္းပါ။ သူေနတဲ့ အဲဒီအိမ္ေလးထဲမွာ သူလိုခ်င္တာ အကုန္ရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အိမ္ဟာ အုတ္တံတုိင္းတို႔ ျခံစည္းရုိးတို႔ေတာင္မရွိပါဘူး။
(အဲဒါေတာ့ တူတူပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္ခန္း၃ခန္းပဲ ပါတဲ့ အိမ္ေလးမွာ အခုေနေနပါတယ္။ ပိုက္ဆံကို ေခၽြတာတာမ်ား ၀ယ္ေတာင္မ၀ယ္ဘူး။ ငွားပဲေနတာ။)
၄. သူဟာ သူ႔ရဲ႕ကားကို ဒရုိင္ဘာတို႔ဘာတို႔ မထားပဲ သူကိုယ္တုိင္ေမာင္းသလို လံုၿခံဳေရး ေတြ ဘာေတြလည္း မရွိဘူး။
(ကၽြန္ေတာ့္ကားကို လည္း ဒရုိင္ဘာ မထားပါဘူး။ ဟဲ.. ဟဲ)
၅. ကမၻာ့အႀကီးဆံုး Private Jet Companyႀကီးကို ပိုင္ေပမယ့္ သူဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္နဲ႔ ခရီးမသြားဘူး။
(ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ Private Jet Company ႀကီး မေျပာနဲ႔ ကစားစရာ ေလယာဥ္companyေတာင္ မပိုင္ပါဘူး။ အင္း... ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုိယ္ပိုင္ေလယာဥ္နဲ႔ ခရီးမသြားဘူး။)
၆. သူ႔ကုမၸဏီျဖစ္တဲ့ Berkshire Hathawayဟာ companyေပါင္း ၆၃ခုကို ပိုင္ဆုိင္ပါတယ္။ သူဟာ အဲဒီကုမၸဏီေတြရဲ႕ CEOေတြကို Goalsေတြ ခ်မွတ္ေပးထားတဲ့ စာတစ္ေစာင္သာ ႏွစ္စဥ္ပို႔ေပးၿပီး အစည္းအေ၀းေခၚျခင္း ပံုမွန္ဖုန္းေခၚျခင္းမ်ားလည္း မရွိပါဘူး။ CEOေတြလုိက္နာဖို႔ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ပဲ ေပးပါတယ္။
နံပါတ္၁ကေတာ့ - ရွယ္ယာပိုင္ရွင္ေတြရဲ႕ ပိုက္ဆံေတြ မဆံုးရႈံးပါေစနဲ႔။
နံပါတ္၂ကေတာ့ - အခ်က္နံပါတ္၁ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါနဲ႔။
(ကၽြန္ေတာ္သာဆိုရင္ေတာ့ ငါ ပိုက္ဆံဘယ္ေလာက္လိုခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ေျပာမွာပဲ။ အဟိ)
၇. သူဟာ လူဂုဏ္ထံေတြနဲ႔ အဆက္အဆံသိပ္မရွိပါဘူး။ သူအိမ္၀ယ္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး သူ႔ရဲ႕ အားလပ္ခ်ိန္ေတြကို ေပါက္ေပါက္ဆုပ္စားၿပီး တီဗီၾကည့္ျခင္းျဖင့္ကုန္ဆံုးေစပါတယ္။
(ကၽြန္ေတာ္လည္း လူဂုဏ္ထံေတြနဲ႔ သိပ္မေပါင္းဘူး။ အားလပ္ခ်ိန္ေတြမွာ အင္တာနက္ထဲမွာ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ရင္း လက္ဖက္သုပ္စားတယ္။)
၈. ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆံုး ျဖစ္တဲ့ Bill Gatesဟာ Warren Buffetနဲ႔ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ႏွစ္က ေတြ႔ခဲ့ၾကပါတယ္။ Bill Gatesက ဘယ္လိုထင္လဲဆိုေတာ့ ဒီလူႀကီးနဲ႔ ဘာအခ်က္မွ မတူညီလို႔ ဘာမွ သိပ္မ်ားမ်ားစားစားေျပာစရာ မရွိေလာက္ပါဘူးဆိုၿပီး နာရီ၀က္ပဲ စကားေျပာၾကဖို႔ မွန္းထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔ ေတြ႔ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ၁၀နာရီၾကာေအာင္ စကားေျပာခဲ့ၾကၿပီး Bill Gates ဟာ Warren Buffetကို အရမ္းေလးစားသြားပါတယ္။
(အင္း Bill Gatesက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မေတြ႔ရေသးလို႔ပါ။)
၉. သူဟာ ဆယ္လူလာဖုန္းလည္း မကိုင္သလို သူ႔ရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာလည္း သူ႔ရဲ႕ စားပြဲမွာ မရွိပါဘူးတဲ့။
(ဒါေတာ့ သူနဲ႔ လံုးလံုးကြာသြားၿပီ။ အဲဒါႏွစ္ခုမရွိပဲနဲ႔ ေနလို႔ကို မရတာ။)
သူက လူငယ္ေတြကို အႀကံေပးခ်င္တာကေတာ့
Credit Cardsေတြကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ၿပီး ကိုယ့္ဘာသာ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံပါ။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြကို မေမ့ပါနဲ႔။
(ဟိုတေလာကပဲ ကၽြန္ေတာ္Credit Card ေလွ်ာက္တာကို မေပးလို႔၊ ေသာက္ျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔ အကုန္လုိက္ေလွ်ာက္တာ ရထားတာ မနည္းဘူး။ အေၾကြးေတြလည္း မနည္းဘူး။)
- ပိုက္ဆံဟာ လူကို ျပဳလုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလူကသာ ပိုက္ဆံကို ဖန္တီးတာပါ။
(အင္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ပိုက္ဆံေတြကို ဖန္တီးခ်င္ပါတယ္။ ဟုိက္ဂ်ေလာင္း . . . ဆိုၿပီးေတာ့)
- ဘ၀ကို တတ္ႏုိင္သမွ် အရုိးရွင္းဆံုးေနပါ။
(ကၽြန္ေတာ္ရုိးရုိးေလး ေနပါတယ္။)
- သူမ်ားေတြ ေျပာတာကို လုိက္မလုပ္ပါနဲ႔။ သူတို႔ေျပာတာကို နားေထာင္ၿပီး ကိုယ္ ေကာင္းမယ္ထင္တာကို လုပ္ပါ။
(သူမ်ားေျပာတာလည္း နားမေထာင္ဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္တယ္။)
- Brand Nameေတြကို လုိက္၀ယ္၀တ္စရာမလိုပါဘူး။ ကိုယ့္ကို ေနသာထုိင္သာျဖစ္ေစမယ့္ အ၀တ္ကိုသာ ၀တ္ပါ။
(Levis' ေလး တစ္ထည္ေလာက္ေတာ့ ၀တ္ခြင့္ေပးပါ)
- ပိုက္ဆံကို မလုိအပ္တဲ့ေနရာမွာ မကုန္ပါေစနဲ႔။ ကိုယ္တကယ္လိုအပ္တဲ့ေနရာမွာသာ ကုန္ပါေစ။
(မလိုအပ္တဲ့ ေနရာမွာ သံုးသလား မသံုးသလားေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ပိုက္ဆံေတြ အလုိလိုေနရင္း ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ အင္း ပိုက္ဆံအိတ္ေတာ့ ေပါက္ေနတယ္နဲ႔ တူတယ္။ စစ္ၾကည့္ရဦးမယ္)
- ဒါဟာ မင္းဘ၀ပါ။ ဘာလို႔ မင္းဘ၀ကို သူမ်ားေတြ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံမွာလဲ။
(အဲဒါေတာ့ စိတ္ခ်။ သူမ်ားေတြ ထိန္းခ်ဳပ္တာ ဘယ္ေတာ့မွ မခံဘူး။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မထိန္းခ်ဳပ္ဘူး။ ကဲ... ေအးေရာ)
ဒါကေတာ့ ၅၅.၄ဘီလီယ်ံခ်မ္းသာၿပီး Charityေတြကို ၃၁ ဘီလီယ်ံလွဴဒါန္းၿပီးၿပီျဖစ္တဲ့ ကမၻာ့ဒုတိယအခ်မ္းသာဆံုး Warren Buffettနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးထဲက ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ေလးေတြပါ။ (အခုေတာ့ မကၠဆီကိုက Carlos Slim Helu က ဒုတိယျဖစ္ၿပီး သူက တတိယေရာက္သြားၿပီးလို႔ သတင္းတခ်ဳိ႔မွာလည္း ဖတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။) အင္း.... ဆုိင္မဆုိင္ေတာ့ မသိဘူး ကၽြန္ေတာ္ကေရာ သူေျပာတဲ့ အတုိင္း ေနထုိင္ရဲ႕လားဆိုတာကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သံုးသပ္လုိက္တဲ့အခါ အိပ္ခန္း၃ခန္းပါတဲ့ အိမ္မွာ ေနတာ၊ ဒရုိက္ဘာမထားတာ၊ ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္မစီးတာ အစရွိသျဖင့္ အခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သြားတူေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ဘီလီယံ်နာ ျဖစ္မည္လား?
မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီပိုစ့္ကို ပထမေတာ့ အတည္ပဲ ေရးထားေပမယ့္ အိေလးဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္က ႏုိင္းႏုိင္းစေနဆီမွာ ဖတ္ဖူးတယ္ ဆိုတာနဲ႔ ပံုစံေလး ေျပာင္းၿပီး ေရးေပးလုိက္တယ္။ ဒီပိုစ့္ကို အဂၤလိပ္လိုကေန ျမန္မာလို Translateလုပ္ၿပီး ရုိက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ တကယ္ကို ေတြးမိခဲ့တာပါ။
Wednesday, January 2, 2008
လူၾကည့္အမ်ားဆံုး ဗီဒီယို
ဒါကေတာ့ Youtubeရဲ႕ လူၾကည့္အမ်ားဆံုး ဗီဒီယိုပါ။ လူေပါင္း သန္း၇၀ၾကည့္ၿပီးသလို လူေပါင္း ၃သိန္းေက်ာ္ကလည္း အႀကဳိက္ဆံုးဗီဒီယိုအျဖစ္ ေရြးထားတဲ့ ဗီဒီယိုပါ။ လူတစ္ေယာက္တည္းကေန ၁၉၇၀ေလာက္က သီခ်င္းေတြကစၿပီး ခုေခတ္သီခ်င္းေတြအထိ အေက်ာ္ၾကားဆံုး သီခ်င္းေတြနဲ႔ ဆက္တုိက္ ကျပေဖ်ာ္ေျဖသြားတာပါ။ အက Professional တစ္ေယာက္ေတာ့ ဟုတ္မယ္မထင္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို အေတြးမ်ဳိးနဲ႔ ကျပေဖ်ာ္ေျဖသြားတဲ့ သူ႔ကို ဘယ္လိုမွ မခ်ီးက်ဴးပဲ မေနႏုိင္ပါဘူး။
Tuesday, January 1, 2008
TPmyanmarရဲ႕ ေၾကျငာခ်က္
ကၽြန္ေတာ့္ကို သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဖုန္းေတြဆက္ smsေတြပို႔ၿပီး သံရုံးက လုပ္မယ့္လြတ္လပ္ေရးေန႔ပြဲမွာ TPက လူေတြပါတယ္ ၾကားလို႔ ဟုတ္လားလို႔ ေမးခဲ့ၾကပါတယ္။ ပထမေတာ့ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္။ ဘယ္သူေတြပါတာလဲေပ့ါ။ ေနာက္ေတာ့မွ ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ TPကေန ေက်ာင္းၿပီးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေပါင္း ၅၀၀ေလာက္ရွိမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းရၿပီး အဲဒီအထဲကေန တစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီအေနနဲ႔ ပါ၀င္ ပတ္သက္မႈရွိႏုိင္တယ္လို႔ ထင္ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုရွိတာက တစ္ခ်ဳိ႕ဘေလာခ့္ေတြမွာ တင္ထားတဲ့ ပိုစ့္ေတြအရ Polyေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေဟာင္းမ်ားလို႔ ေတြ႔ရတယ္။ Polyေက်ာင္းဆိုတာနဲ႔ TPကို ေျပးမျမင္ၾကပါနဲ႔ဦး။ စကၤာပူမွာ ေပၚလီေက်ာင္း ငါးခုရွိပါတယ္။ အဲဒီသတင္းၾကားၿပီးတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ဒီႏွစ္မတ္လထဲမွာ က်င္းပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ TPmyanmar ၁၀ႏွစ္ျပည့္အတြက္ အစည္းအေ၀းလုပ္တဲ့အခ်ိန္နဲ႔ အံကိုက္ျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ TPmyanmarအေနနဲ႔ ေဟာဒီေၾကျငာခ်က္ေလးကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ႀကံဳတုန္း တစ္ခုေလာက္ ေၾကာ္ျငာပါရေစ။ TPmyanmarအဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔ သံရုံးက လုပ္မယ့္ပြဲမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ျခင္းမရွိေပမယ့္ ၁၉၉၉ကေန ၂၀၀၇အထိ TPmyanmarက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ သႀကၤန္ပြဲမ်ားကို စုေပါင္းထားတဲ့DVDကို အဲဒီ၂ရက္ေန႔မွာပဲ ျဖန္႔ခ်ီေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ လိုခ်င္တဲ့သူမ်ား အေနနဲ႔ ကိုသန္႔စင္ - ၉၀၈၈၇၆၄၁၊ ကိုေက်ာ္သူရ - ၉၃၈၅၈၅၇၉၊ ကိုFreddy - ၉၆၆၀၀၁၉၅၊ မေရႊဇင္ - ၉၃၃၈၈၈၂၅တို႔ကို ဆက္သြယ္ၿပီး ၀ယ္ယူႏုိင္ၾကပါတယ္။ ၉၉သႀကၤန္ကေန၊ ၂၀၀၇သႀကၤန္အထိ DVD ၇ခ်ပ္ကို စကၤာပူေဒၚလာ ၂၅ေဒၚလာပါ။
ၿပီးေတာ့ ႀကံဳတုန္း တစ္ခုေလာက္ ေၾကာ္ျငာပါရေစ။ TPmyanmarအဖြဲ႔အစည္းအေနနဲ႔ သံရုံးက လုပ္မယ့္ပြဲမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ျခင္းမရွိေပမယ့္ ၁၉၉၉ကေန ၂၀၀၇အထိ TPmyanmarက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ သႀကၤန္ပြဲမ်ားကို စုေပါင္းထားတဲ့DVDကို အဲဒီ၂ရက္ေန႔မွာပဲ ျဖန္႔ခ်ီေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ လိုခ်င္တဲ့သူမ်ား အေနနဲ႔ ကိုသန္႔စင္ - ၉၀၈၈၇၆၄၁၊ ကိုေက်ာ္သူရ - ၉၃၈၅၈၅၇၉၊ ကိုFreddy - ၉၆၆၀၀၁၉၅၊ မေရႊဇင္ - ၉၃၃၈၈၈၂၅တို႔ကို ဆက္သြယ္ၿပီး ၀ယ္ယူႏုိင္ၾကပါတယ္။ ၉၉သႀကၤန္ကေန၊ ၂၀၀၇သႀကၤန္အထိ DVD ၇ခ်ပ္ကို စကၤာပူေဒၚလာ ၂၅ေဒၚလာပါ။
Subscribe to:
Posts (Atom)