မိုးရာသီ၌ ႐ူးသြားျခင္း

ကိုရန္ေအာင္က ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ၿပီး tagတဲ့အတြက္ မုိးေတြ ထပ္ရြာခဲ့ရျပန္ပါၿပီ။ မေတာက္တေခါက္နဲ႔ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာမိုးေလး ရြာေပးလုိက္ပါ့မယ္။ဟိုတေလာက ရြာတဲ့မိုး

မိုးရာသီ၌ ရူးသြားျခင္း

အနမ္းနဲ႔ စာစီ၊ မိုးရာသီ
မရွိတဲ့ ၾကယ္ေရ(ရီ)၊ မိုးရာသီ
ပန္းနဲ႔ ကဗ်ာသီ၊ မိုးရာသီ
ၿပံဳးမဲ့ ငါရယ္(ရီ)၊ မိုးရာသီ
အရႈံးေပးပါၿပီ မိုးရာသီေရ .. ..။

အဲဒီ . . .အဲဒီမိုးရာသီမွာေပါ့ . . .
မိုးေတြကို မေၾကာက္ပဲ
လမ္းေတြ ေလွ်ာက္ဆဲမွာ
အလြမ္းေတြ ေခ်ာက္ထဲက်လို႔
(တေယာက္တည္း)
ငါေလ ေပါက္ကြဲရဖူးတယ္။

အဲဒီ ရူးေနတဲ့မိုးရာသီမွာပဲေပါ့...
စိတ္ကူးေတြ ေပါက္ၿပဲၿပီး
အခ်စ္ေတြ ေသာက္တလြဲမို႔
အိပ္မက္ေတြ ေမွာက္လဲတဲ့(ငါ)
ငါေလ . . . .
အရက္ေတြလည္း ေသာက္ၿမဲပါပဲ။

အင္း.
သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ ေျပာၾကတယ္
မင္းဟာ ေဂါက္ပဲတဲ့။

အလင္းျဖဴ (ဇင္ကိုလတ္ ကဗ်ာေရးလွ်င္သံုးေသာ ကေလာင္နာမည္)

ဒီကဗ်ာကို အျမင့္ဆံုးအထိ ဆြဲတင္ၿပီး ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ရုိက္ခ်လုိက္တဲ့ နည္းနဲ႔ ေရးထားတယ္။ မယံုရင္ ပံုျပင္လို႔မွတ္၊ ခုိက္တယ္ဆို လာလာဖတ္၊ မိုက္တယ္ဆို အခါခါက်က္၊ ႀကဳိက္တယ္ဆို နံရံမွာသာ ကပ္ထားလုိက္ပါေတာ့။


ေနာက္တစ္ေခါက္ တစ္ေယာက္ေယာက္က ထပ္tagလာႏုိင္တဲ့ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ႀကဳိၿပီး ပိုစ့္တစ္ခု တင္ေပးထားလုိက္မယ္။ ဘယ္သူပဲ လာtagသည္ျဖစ္ေစ ဖတ္ဖို႔ ဟိုတစ္ေခါက္က မဂ်စ္တူးရဲ႕ ဘေလာ့ခ္ကာေတြ ေရးတဲ့ကဗ်ာဆိုတဲ့ ပိုစ့္က ကၽြန္ေတာ္ ၀င္ေရးခဲ့တာကို တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။

အဲဒီကဗ်ာေလးရဲ႕ အစကို မဂ်စ္တူးက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ မိုးရြာထဲမွာ အိမ္ျပန္ဖို႔ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့အေၾကာင္း ေရးခဲ့တယ္။ အဲဒါကို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က အဲဒီေကာင္ေလးကို အိမ္လုိက္ပို႔ႏုိင္ဖို႔ ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္တယ္လို႔ ကိုၿဖဳိးက ေရးျပန္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေရးခဲ့တာကေတာ့.....

ျဖည့္ဆည္းခ်င္လဲ မျပည့္ပါ မိုးကပိုသည္းလာ
ပိုသည္းလာတဲ့ ကိုေရႊမိုး ႏွစ္ေယာက္စလံုးကိုၿငဳိး။

အၿငဳိးႀကီးတဲ့ ဒီမိုးရယ္ မတိတ္ခ်င္လည္း ေနေတာ့ကြယ္
မိုးေရထဲမွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ရဲရဲတင္းတင္းေလွ်ာက္။

ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ျပႆနာ ငါတို႔ရင္ဆိုင္မွာ
သူနဲ႔ သူမရဲ႕ကဗ်ာေလး တို႔ဘ၀ကို ပညာေပး။

နင္လားဟဲ့ေလာကဓံ ငါတို႔ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ
ေလာကႀကီးရဲ႕ ဒုကၡေဘး ရင္ဆုိင္ၾကစို႔ေလး။

အဲဒီကဗ်ာေလးရဲ႕ ေခါင္းစဥ္ကို ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ `ကိုေရႊမိုးႏွင့္ ေလာကဓံ´လို႔ နာမည္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ဒါပါပဲ။