ေလာကနီတိထဲတြင္. . .
`ဥစၥာရွာေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း၊ ေမထုန္မီွ ၀ဲေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း၊ အတတ္ပညာရွာေသာအခါ၌ လည္းေကာင္း အရွက္အေၾကာက္ကို စြန္႔ရာ၏။´ ဟုဆုိသည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ အတတ္ပညာရွာေသာ လူမ်ားသည္ အရွက္မရွိသူမ်ား ျဖစ္ၾကေပလိမ့္မည္။
ေနာက္ၿပီး အဲသည္နီတိထဲမွာပင္ . . .
`အတတ္ပညာရွိေသာ သူကို ေလာက၌ သူတစ္ပါးတို႔ ပူေဇာ္၏´
အဲသည္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကို တစ္ဆက္တည္းေတြးယူလုိက္လွ်င္ `အ႐ွက္မရွိေသာ သူမ်ားကို လူတို႔က ပူေဇာ္၏´ဟု ဘာသာျပန္ရေပလိမ့္မည္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကို နီတိေတြနဲ႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လာမဆံုးမၾကပါႏွင့္။
ဦးသံလြင္ေက်ာ္ေဇာ၊
မင္းခုိက္စိုးစန္၏ စိုမွာစိုးလို႔ မိုးမိတယ္မွ
4 comments:
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ငါ့ကို နီတိေတြနဲ႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လာမဆံုးမၾကပါႏွင့္။ <<< အဲဒါ ကို ႀကိဳက္တယ္.. ဟိဟိ.. ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့.. နီတိ ေတြကို ေသခ်ာမသိလို႔.. HeHeHe.. =D
အဲဒီလို နီတိေတြက universal truth နဲ႕ ေသြဖည္သြားတတ္တာ ဒီေခတ္ပ်က္ၾကီးမွာမလို႕ လားဆိုတာ စဥ္းစားစရာပါပဲ :)
ဟာသေတာ့ျဖင္ပါရဲ႕ ဒါေပယ့္........
Ha..ha.. ha.. I love that....
Post a Comment