ေမွာင္ေနတဲ့ အလင္းေရာင္

အဲဒီ နံနက္ဦးမွာေပါ့... စံပယ္ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ဖူးလို႔ အိပ္မက္ေတြ ရူးခဲ့ရတာ။ ခ်စ္သူအေၾကာင္းေတြ ေတြးမိတုိင္း စိတ္ကူးေတြ ျမဴးလို႔ အလြမ္းေတြ မူးခဲ့ရတဲ့ ေကာင္ဟာ ကိုယ္ပါ။ ငါ့ရဲ႕ ၾကက္တူေရြးမေလး သဒၵါေရ... ေဆာင္းညေအးေအးမွာ ေဆာင္းေလျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဆာင္းလကေလးကို ေမွ်ာ္ေငးမိတာကိုက စမွားခဲ့တာပါ။ အိုဘယ့္. ဒီဇင္ဘာေရ ... ႏွင္းေငြ႔ၿခံဳတဲ့ ေကာင္မေလး မင္းရင္ခြင္ထဲက ေမြးထုတ္ေပးလို႔ သူဆိုတဲ့ ေတးသံစဥ္ ရင္တစ္ခုလံုး ဖိတ္စင္သြားတယ္။ မ်ဳိးေၾကာ့ၿမဳိင္ႀကဳိက္တယ္ဆိုတဲ့ ငါ့ရဲ႕ နတ္မိမယ္ေလး သဒၵါ . . . “မင္းကို ခ်စ္တဲ့ ဒီႏွလံုးသားရယ္”လို႔ ထပ္ကာ ထပ္ကာ ဆိုျပပါဦးလားကြယ္။

ဘာကို ခ်စ္တာလဲလို႔ ခ်စ္သူက ေမးတုိင္း စကားလံုးေတြ ထံုထုိင္းသြားၾကတာ ဘာလို႔လဲ။ ကိုယ္ခ်စ္တာ မင္းရဲ႕ စံပယ္တင္ မွဲ႔ေလးပါလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ မင္းရဲ႕ သြားတက္ေလးေတြလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ မင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာ ၀ုိင္း၀ုိင္းေလးလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ မင္းရဲ႕ မဲ့ၿပံဳးေလးေတြလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ မင္းရဲ႕ စကားသံေလးေတြလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ ဒါေတြ အကုန္မပါလည္း ခ်စ္ဦးမွာပဲလို႔ ေျပာရင္ေကာ ယံုဦးမွာတဲ့လား။ တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို မယံုၾကည္ “ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ခ်စ္ပါသည္” လို႔ အခါခါ သစၥာတုိင္တည္ၿပီး ေျပာေပမယ့္ မင္းကေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလည္း ဒီစကားပဲ ေျပာဦးမွာမဟုတ္လားလို႔ ဘာေၾကာင့္ ထင္ရတာလဲ အစုတ္ပလုတ္မေလး မိသဒၵါ။

တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ စကၤာပူဆိုတဲ့ တုိင္းျပည္ေသးေသးေလးမွာ ျမန္မာဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးႀကီးႀကီးအတြက္ လုိအပ္ရင္ လုိအပ္တဲ့ ေနရာက လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ အုတ္တစ္ခ်ပ္ပါ။ Myanmar Bloggers Societyကို ခ်စ္ၿပီး လမ္းျပၾကယ္ကို တည္ေထာင္လို႔ ျပည္ပေရာက္ မ်ဳိးခ်စ္ျမန္မာမ်ားကို ကူညီကာ TPmyanmarကို သံေယာဇဥ္ရွိဆဲ သံလြင္အိပ္မက္ေတြ အၿမဲမက္ခဲ့သူဟာ ကိုယ္ပါ သဒၵါ။ ဒါေတြေၾကာင့္ပဲ အသည္းကြဲခဲ့ရတယ္ဆိုတာ မင္းမေျပာေပမယ့္ ကိုယ္သိပါတယ္ ျမတ္ႏုိးရသူေလး သဒၵါေရ။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ ခ်စ္သူက အခ်ိန္ေပး၊ ဦးစားေပး၊ အေလးေပးမခံခ်င္တဲ့သူ မရွိဘူးဆိုတာ ကိုယ္သိပါတယ္ကြယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ စေနေန႔တစ္ေန႔ အစိမ္းေရာင္ မုန္တုိင္းနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ရတာပါပဲ။

သက္ေတာ္ေစာင့္ေလး မိသဒၵါေရ... လမင္းကို တမ္းတ၊ နမ္းခြင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မရႏုိင္ေတာ့မယ့္ ၾကယ္ဟာ ကိုယ္ပါ။ ခ်စ္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္မက်ေသးဘူးဆိုတဲ့ စကားလံုးၾကားမွာ အႏူးညံ့ဆံုး က်ရႈံး ခဲ့ရပါၿပီ။ မင္းကေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ျပည့္၀ အလုပ္တစ္ခုရလို႔ လွလွပပ ဘ၀တစ္ခုကို စေတာ့မယ္ေပါ့ေလ။ ရပါတယ္ မိသဒၵါ၊ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး စိတ္ေတြ ေလးေနရမယ့္ အရြယ္မွ မဟုတ္ေတာ့ပဲကြယ္။ တမ္းတမ္းတတ ခ်စ္ခြင့္ရဦးမလားလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအလင္းေရာင္ ငါ့အခန္းထဲမွာေတာ့ ေမွာင္ေနတယ္။ အင္း မင္းၾကားခ်င္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္ ထပ္ေျပာခဲ့ပါ့မယ္။ မင္း . . . ကို . . . . သိပ္ . . . ခ်စ္ . . . တယ္။