မထင္မွတ္ထားတဲ့ Genting Trip

စကၤာပူမွာ အေနၾကာလာေတာ့ ဒီကၽြန္းေသးေသးေလးကေန တျခားႏုိင္ငံေတြကို အၿမဲ သြားဖို႔ ႀကဳိးစားေနမိတယ္။ အနည္းဆံုးတစ္ႏွစ္တစ္ေခါက္ ျမန္မာျပည္ျပန္တာျဖစ္ျဖစ္၊ နီးနီးနားနား Johor Bahruေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ မွတ္မိသေလာက္ျပန္ၾကည့္ရရင္ ၂၀၀၂ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက ႏွစ္တုိင္းေလာက္နီးပါး တျခားႏုိင္ငံေတြကိုသြားျဖစ္တယ္။ ႏွစ္တုိင္းျမန္မာျပည္ကို ျပန္ျဖစ္ေပမယ့္ ရန္ကုန္မွာပဲေနၿပီး တစ္ခါတစ္ေလမွ ခရီးထြက္ျဖစ္တယ္။

၂၀၀၃ - Bangkok (Thailand)
၂၀၀၄ - Johor Bahru (Malaysia), Bagan (Myanmar)
၂၀၀၅ - Johor Bahru, Malacca (Malaysia)
၂၀၀၆ - US. KL, Genting (Malaysia)
၂၀၀၇ - Dhaka (Bangladesh), Yangon Thingyan (Myanmar)
၂၀၀၈ - Bangkok, Ayutthaya (Thailand). Nargis Trip (Myanmar). Malacca (Malaysia)

တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ စကၤာပူကေနၿပီး တျခားႏုိင္ငံတစ္ခုကို ခရီးမထြက္ျဖစ္ဘူးဆိုရင္ လူက ေနမထိထုိင္မသာနဲ႔ မရုိးမရြျဖစ္ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ကုန္ခါနီးတိုင္း ဒီႏွစ္အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံအျပင္တျခားဘယ္ႏုိင္ငံမွ မသြားရေသးရင္ Woodlands Interchangeကေနၿပီး ၉၅၀စီးလို႔ Johor Bahruကို ခဏျဖစ္ျဖစ္သြားလည္လုိက္ရမွ စိတ္ေက်နပ္တယ္။ ဒီႏွစ္ ၂၀၀၉အတြက္ေတာ့ မရုိးမရြျဖစ္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ၂၀၀၉ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၂ရက္ေန႔ကတည္းက မေလးရွားႏုိင္ငံ Gentingကိုသြားလည္လုိက္လို႔ပါပဲ။ သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲက သြားလည္ရေအာင္ဆိုၿပီး ေခၚေနတာ ေလးငါးခါေလာက္ရွိေနပါၿပီ။ အဲဒီကို အလုပ္ရွိလို႔၊ သြားစရာရွိလို႔၊ မင္းတို႔စံုတြဲၾကားမွာ ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔နဲ႔ ရႈပ္ေနမယ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ပါရင္ လုိက္မယ္ဆိုၿပီး လွည့္ပတ္ၿပီးေရွာင္ေနတာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တျခားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလည္း လုိက္မယ္ဆိုတာနဲ႔ ျငင္းမရေတာ့ပါ။

အရင္အေခါက္ေတြတုန္းက ဘတ္စ္ကားႀကီးေတြနဲ႔ သြားတာ။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက ကားပါေတာ့ အေတြ႔အႀကံဳအသစ္ေတြ ရတယ္။ သူတလွည့္ကိုယ့္တလွည့္ေမာင္းၿပီး သြားလုိက္တာ Gentingကို မနက္၁၀ေလာက္ ေရာက္သြားတယ္။ သြားမယ္မသြားဘူးဆိုတာကို ည၁၀ေလာက္ကမွ ေသခ်ာၿပီး သြားတာဆိုေတာ့ ဘယ္ဟိုတယ္မွလည္း Bookingမလုပ္ထားမိဘူး။ ဟိုတယ္ခန္းေတြက အားလံုးျပည့္ေနတာနဲ႔ ဟိုတယ္အျပင္မွာ ေယာင္လည္လည္လုပ္ေနတုန္း ဟိုတယ္လိုခ်င္လားလို႔ လာေမးတဲ့ အဖုိးႀကီးေတြဆီက အခန္းကို ငွားလုိက္ပါတယ္။ တစ္ခန္းကို မေလးရွားပိုက္ဆံ ၃၈၀နဲ႔ပါ။ ပံုမွန္ဆိုရင္ အဲဒီအခန္းက ၂၀၀ေလာက္ပဲ တန္တာပါ။ မတတ္ႏုိင္၊ ဒီအခ်ိန္မွ ေစ်းႀကီးသေလး ဘာေလးဆိုရင္ ကားထဲမွာပဲ အိပ္ရမယ့္ သေဘာမွာ ရွိတယ္။ ခဏတျဖဳတ္နားၿပီး သရဲအိမ္ထဲ ၀င္ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ သရဲအိမ္ဆိုတာထက္ သရဲအခန္းဆိုရင္ ပိုမွန္မယ္။ ေမွာင္မွဲၿပီးဘာမွ မျမင္ရေတာ့ ေၾကာက္ဖို႔ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လာလာၿပီးေျခာက္တဲ့သရဲေတြက လူေတြဆိုတာသိေနေတာ့ သိပ္ေတာ့ မေၾကာက္လွပါဘူး။ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးနဲ႔ တခ်က္တခ်က္ထေအာ္တာက လြဲလို႔ေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္တစ္ေယာက္ကို ရင္းဂစ္ ၂၅စီ ဆံုးသြားတယ္လို႔ေတာ့ သေဘာထားလုိက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းစံုတြဲက ႏွင္းအိမ္(အေအးခန္း)ထဲကို ၀င္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ႏွင္းေတြ က်ေနသလိုလုပ္ထားတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဓါတ္ပံုရုိက္ေပးတယ္။ အေႏြးထည္အထူႀကီးေတြ ၀တ္ၿပီးမွ၀င္တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေအးတယ္လို႔ေတာ့ သူတို႔ကေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေနာက္တစ္ေကာင္ကေတာ့ Snow Cityလို အဲဒီအိမ္ထဲကို ၀င္ၾကည့္ဖို႔ သိပ္စိတ္မ၀င္စားေတာ့ ၀ါႆနာပါရာ Casinoခန္းေတြထဲ ၀င္ၾကည့္ၾကပါတယ္။ ဘာေဆာ့ရင္ ေကာင္းမလဲေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အံစာတံုးေခါက္ျဖစ္ၾကၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ငါးဆယ္ရႈံးလို႔ ဒီေကာင္ကေတာ့ ၁၂၀ေတာင္ ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ သူက အားလံုးကို ဘီယာလုိက္တုိက္တယ္။



အျပန္လမ္းၾကေတာ့ ကားကို ၁၅၀ကီလိုမီတာေလာက္နဲ႔ ေမာင္းလုိက္၊ အရွိန္က ျမန္သြားၿပီး ၁၈၀ေလာက္ထိေရာက္သြားလုိက္၊ ျပန္ေလ်ာ့လုိက္နဲ႔ စကၤာပူကို ၃ရက္ေန႔ ည၁၀နာရီေလာက္မွာ ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ Gentingမွာ ေတာ္ေတာ္ေအးပါတယ္။ ဟိုအရင္တစ္ခါက အေႏြးထည္မပါပဲ ေနႏုိင္ေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ အေႏြးထည္မပါတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေႏြးထည္အပိုကို ငွား၀တ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ ခုိက္ခုိက္တုန္ေနတုန္း။ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးလည္း ျမဴေတြနဲ႔ အုပ္ဆုိင္းလို႔။ ဒီခရီးမွာ တစ္ခုဆိုးတာက ဖုန္းကင္မရာကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ ကင္မရာမပါလာဘူး။ ဟိုလူယူလာႏုိး၊ ဒီလူယူလာႏုိးနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဘယ္သူ႔ဆီမွာမွ ကင္မရာမပါတဲ့ ခရီးတစ္ခုကို ပထမဆံုးအႀကိမ္သြားျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္အပ္ပါတယ္။

၂၀၀၉ - Genting (Malaysia). _ _ _ _ _ _ _ _ . _ _ _ _ _ _ _ _ _ _