Wednesday, December 19, 2007

ေမွာင္ေနတဲ့ အလင္းေရာင္

အဲဒီ နံနက္ဦးမွာေပါ့... စံပယ္ေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္ဖူးလို႔ အိပ္မက္ေတြ ရူးခဲ့ရတာ။ ခ်စ္သူအေၾကာင္းေတြ ေတြးမိတုိင္း စိတ္ကူးေတြ ျမဴးလို႔ အလြမ္းေတြ မူးခဲ့ရတဲ့ ေကာင္ဟာ ကိုယ္ပါ။ ငါ့ရဲ႕ ၾကက္တူေရြးမေလး သဒၵါေရ... ေဆာင္းညေအးေအးမွာ ေဆာင္းေလျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဆာင္းလကေလးကို ေမွ်ာ္ေငးမိတာကိုက စမွားခဲ့တာပါ။ အိုဘယ့္. ဒီဇင္ဘာေရ ... ႏွင္းေငြ႔ၿခံဳတဲ့ ေကာင္မေလး မင္းရင္ခြင္ထဲက ေမြးထုတ္ေပးလို႔ သူဆိုတဲ့ ေတးသံစဥ္ ရင္တစ္ခုလံုး ဖိတ္စင္သြားတယ္။ မ်ဳိးေၾကာ့ၿမဳိင္ႀကဳိက္တယ္ဆိုတဲ့ ငါ့ရဲ႕ နတ္မိမယ္ေလး သဒၵါ . . . “မင္းကို ခ်စ္တဲ့ ဒီႏွလံုးသားရယ္”လို႔ ထပ္ကာ ထပ္ကာ ဆိုျပပါဦးလားကြယ္။

ဘာကို ခ်စ္တာလဲလို႔ ခ်စ္သူက ေမးတုိင္း စကားလံုးေတြ ထံုထုိင္းသြားၾကတာ ဘာလို႔လဲ။ ကိုယ္ခ်စ္တာ မင္းရဲ႕ စံပယ္တင္ မွဲ႔ေလးပါလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ မင္းရဲ႕ သြားတက္ေလးေတြလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ မင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာ ၀ုိင္း၀ုိင္းေလးလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ မင္းရဲ႕ မဲ့ၿပံဳးေလးေတြလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ မင္းရဲ႕ စကားသံေလးေတြလို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား။ ဒါေတြ အကုန္မပါလည္း ခ်စ္ဦးမွာပဲလို႔ ေျပာရင္ေကာ ယံုဦးမွာတဲ့လား။ တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို မယံုၾကည္ “ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ခ်စ္ပါသည္” လို႔ အခါခါ သစၥာတုိင္တည္ၿပီး ေျပာေပမယ့္ မင္းကေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလည္း ဒီစကားပဲ ေျပာဦးမွာမဟုတ္လားလို႔ ဘာေၾကာင့္ ထင္ရတာလဲ အစုတ္ပလုတ္မေလး မိသဒၵါ။

တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ဟာ စကၤာပူဆိုတဲ့ တုိင္းျပည္ေသးေသးေလးမွာ ျမန္မာဆိုတဲ့ လူမ်ဳိးႀကီးႀကီးအတြက္ လုိအပ္ရင္ လုိအပ္တဲ့ ေနရာက လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ အုတ္တစ္ခ်ပ္ပါ။ Myanmar Bloggers Societyကို ခ်စ္ၿပီး လမ္းျပၾကယ္ကို တည္ေထာင္လို႔ ျပည္ပေရာက္ မ်ဳိးခ်စ္ျမန္မာမ်ားကို ကူညီကာ TPmyanmarကို သံေယာဇဥ္ရွိဆဲ သံလြင္အိပ္မက္ေတြ အၿမဲမက္ခဲ့သူဟာ ကိုယ္ပါ သဒၵါ။ ဒါေတြေၾကာင့္ပဲ အသည္းကြဲခဲ့ရတယ္ဆိုတာ မင္းမေျပာေပမယ့္ ကိုယ္သိပါတယ္ ျမတ္ႏုိးရသူေလး သဒၵါေရ။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ ခ်စ္သူက အခ်ိန္ေပး၊ ဦးစားေပး၊ အေလးေပးမခံခ်င္တဲ့သူ မရွိဘူးဆိုတာ ကိုယ္သိပါတယ္ကြယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့လဲ စေနေန႔တစ္ေန႔ အစိမ္းေရာင္ မုန္တုိင္းနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ရတာပါပဲ။

သက္ေတာ္ေစာင့္ေလး မိသဒၵါေရ... လမင္းကို တမ္းတ၊ နမ္းခြင့္ ဘယ္ေတာ့မွ မရႏုိင္ေတာ့မယ့္ ၾကယ္ဟာ ကိုယ္ပါ။ ခ်စ္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္မက်ေသးဘူးဆိုတဲ့ စကားလံုးၾကားမွာ အႏူးညံ့ဆံုး က်ရႈံး ခဲ့ရပါၿပီ။ မင္းကေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ျပည့္၀ အလုပ္တစ္ခုရလို႔ လွလွပပ ဘ၀တစ္ခုကို စေတာ့မယ္ေပါ့ေလ။ ရပါတယ္ မိသဒၵါ၊ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြး စိတ္ေတြ ေလးေနရမယ့္ အရြယ္မွ မဟုတ္ေတာ့ပဲကြယ္။ တမ္းတမ္းတတ ခ်စ္ခြင့္ရဦးမလားလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအလင္းေရာင္ ငါ့အခန္းထဲမွာေတာ့ ေမွာင္ေနတယ္။ အင္း မင္းၾကားခ်င္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္ ထပ္ေျပာခဲ့ပါ့မယ္။ မင္း . . . ကို . . . . သိပ္ . . . ခ်စ္ . . . တယ္။

8 comments:

Nay Nay Naing said...

တကယ္ခံစားေနရတာလား။ လူမွဳ့ေရးေတြ ၊ ကိုယ္၀ါသနာပါတာေတြလုပ္ရင္း တစံုတစ္ေယာက္အတြက္ သီးသန္ ့အခ်ိန္ေတြ မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဒီလိုဒီလိုေတြ ၾကံဳႏိုင္တယ္ ဆိုတာေလးကို ၾကိဳတင္ေတြးၿပီး Essay တစ္ခုအေနနဲ ့ ခ်ေရးၾကည့္တာလား။

ကံေကာင္းပါေစ။

Pinkgold said...

WOW!! ကိုဇင္ကိုလတ္ၾကီး မိုက္တယ္ ခံစားခ်က္ေတြ ျပင္းထန္ေနလိုက္တာေနာ္..

Anonymous said...

ST.. can I suggest you one thing? you better stay away from NN & ZC if you don't want to change your life style :-)

MELODYMAUNG said...

Wow! C2

Very nice essay with romantic feeling

Is it real story?

တနားပါဒယ္ :P

Anonymous said...

ဖီလင္ေတြတက္ေနျပီ .. အခ်စ္အပူခ်ိန္ေတြ တက္ေနျပီ .. ေဆး ေဆး.. ေဆးလိုေနျပီ ဟဲဟဲ ။

ေရးထားတဲ့စာသားေတြက ရင္ဘတ္ထဲကမွန္း သိသာပါတယ္ ။ အဆင္ေျပပါေစ ။

Unknown said...

N3 - ေနာက္မွ တိုးတုိးေလး ေျပာျပမယ္ေနာ္။

Pinkgold - ဒါ အေပ်ာ့စားခံစားခ်က္ေလးပဲ ရွိေသးတယ္။ အဟီး

Ma Moe - Yeah, they really made me to change my mind. haha. Anything thanks for your reminder. :)

MelodyMaung - :)

ဂ်စ္တူး - အင္း Jack Danial တစ္လံုးေလာက္။ အဟီး။ အေၾကာင္းရွာေနတာ။ :P

ခြန္ျမလိႈင္ said...

ဒီေလာက္ အလုပ္ေတြ မ်ားၿပီး မအားတဲ့ တယ္ရင္းၾကီး လာခ်င္တာ လာခဲ့ဟာ.. ခရီးထြက္တာ အပန္း ေျပတယ္ဟဲ့.. ငါ ေနာက္လ ဇန္န၀ါရီထဲ (ပလူတိုၿဂိဳလ္ရဲ႕ ၿဂိဳလ္ရံလ မဟုတ္ပါ) နင္တို႕ အတြက္ အားေအာင္ ၾကိဳၿပီး schedule ဆြဲထားပါ့မယ္ ေရာက္မယ့္ အပတ္ေတာ့ ၾကိဳေျပာဟ.. အေရးၾကီးတာက နင္တို႕ လာမယ့္ အခ်ိန္က peak season ၾကီးမို႕ ဟိုတယ္ကို ၃ပတ္ အလိုက ၾကိဳငွားတာ မဟုတ္ရင္ ငါ့အိမ္မွာ အိပ္ေနရ လိမ့္မယ္။ အိပ္ခန္း တစ္ခန္းနဲ႕ ေမြ႕ယာ ေခါင္းအံုးနဲ႕ ပစည္းေတာ့ အစံု အပို ရွိပါတယ္ဟာ.. ကုတင္နဲ႕ေတာ့ အိပ္လို႕ ရဘူးေပါ့ အဟဲ.. ဒါေလးေတာ့ အားနာတယ္။

Anonymous said...

Good luck!If you do care about her one day she will understand you.I hope god bless you and i would see you guys together.Bro love is more than just a game for you guys.All the best