သူငယ္ခ်င္းသို႔ ျပန္စာ (၃)

ငါလည္း စကၤာပူကေန ၾသစေၾတးလ်ကို ေရာက္တာ ဘာလိုလိုနဲ႔ သံုးလေတာင္ ေက်ာ္ေပါ့။ ေနရာသစ္မွာ အသားက်ေအာင္ ႀကဳိးစားေနရတာနဲ႔ အခုမွပဲ စာေရးျဖစ္ေတာ့တယ္ကြာ။ ပထမငါထင္တာေတာ့ ၾသစေၾတးလ်ကိုလာတဲ့ ေလယာဥ္ေပၚမွာ လူျဖဴေတြနဲ႔ခ်ည္းေတြ႔ရမယ္ေပါ့။ ငါေျပာတာေရာ သူတို႔ နားလည္ပါ့မလား။ သူတို႔ေျပာတဲ့ ေလယူေလသိမ္းကလည္း နာမည္ႀကီး Aussie Accent ဆိုေတာ့ ကိုယ္ကလည္း အဂၤလိပ္စကားဆို စလံုးေတြရဲ႕ တလားလားပဲ သိ၊ ၿပီးေတာ့ Hollywood ရုပ္ရွင္ကားေတြ အၾကည့္မ်ားလို႔ အေမရိကန္ေလယူေလသိမ္းကို ရုပ္ဖမ္းသံဖမ္းေလာက္ဆိုေတာ့ ျဖစ္ပါ့မလားေပါ့။ တကယ္လည္း Singapore ကေန Sydneyကိုေလယာဥ္စီးေရာ အေရွ႕ခံုမွာ တရုတ္၊ အေနာက္ခံုမွာ ဗီယက္နမ္၊ နဲ႔ ေဘးခံုမွာ အိႏၵိယသားေတြနဲ႔ေပါ့။ ေလယာဥ္တစ္စီးလံုးလည္း အျဖဴဆိုလို႔ နည္းနည္းပဲ ပါတယ္။ အဲဒါၿပီးေတာ့ Sydney ကေန ငါေနမယ့္ Adelaide ဆိုတဲ့ ၿမဳိ႕ေလးကို ေလယာဥ္စီးေတာ့မွပဲ ေလယာဥ္တစ္စီးလံုး အျဖဴေတြ၊ ငါတို႔ပဲ အာရွသားေတြ ပါေတာ့ ငါ့မွာ အျဖဴေတြခ်ည္းေနတဲ့ ၿမဳိ႕ကိုေတာ့ ေရာက္ဦးမွာေပါ့လို႔ ထင္ေနခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး ငါအခုငွားေနတဲ့ အိမ္ကို ေရာက္မွပဲ အထင္နဲ႔ အျမင္ လြဲမွန္းသိရေတာ့တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ငါေနတဲ့ အိမ္ေရွ႕အိမ္က တရုတ္၊ မ်က္ေစာင္းထုိးက ကိုရီးယား၊ ညာဖက္ေဘးအိမ္က Middle Eastern၊ ငါတို႔က ျမန္မာ ဘယ္ဖက္ကပ္လ်က္ အိမ္တစ္အိမ္ပဲ အျဖဴေတြ ေတြ႔တယ္။ ရပ္ကြက္တုိင္းေလာက္နီးပါးမွာလည္း Asian Grocery လို႔ေခၚတဲ့ တရုတ္ဆုိင္ ကုလားဆုိင္၊ ဗီယက္နမ္ဆိုင္ေတြ ရွိေတာ့ ငါ့ရဲ႕ မေဟသီကေတာ့ ေပ်ာ္ေနေလရဲ႕။

ဟုတ္တယ္သူငယ္ခ်င္း . . . ဒီႏုိင္ငံမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တျခားႏုိင္ငံေတြကေန အေျခခ် လာေနတဲ့လူေတြ မ်ားတယ္။ အျဖဴေတြ ကိုယ္တုိင္ေတာင္မွပဲ ၁၇ရာစု ေႏွာင္းပိုင္းမွ ၿဗိတိန္နဲ႔ ဥေရာပသားေတြရဲ႕ နယ္ေျမသစ္ရွာေဖြ အေျခခ် ေနထုိင္မႈေတြေၾကာင့္ တစစ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကတာေလ။ အျဖဴေတြ ႀကီးစုိးထားေပမယ့္လည္း Aboriginal လို႔ ေခၚတဲ့ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ေဒသခံတုိင္းရင္းသားေတြကို အခြင့္အေရးေတြ အျပည့္ေပးထားတာကို ေတြ႔ရတယ္။ ဥပမာ ဒီမွာ အလုပ္ေလွ်ာက္တဲ့ အခါတုိင္း Aboriginal လားဆိုတာကို အလုပ္ရွင္ေတြက ေမးတတ္ၿပီး ဟုတ္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ကို ဦးစားေပးခန္႔ထားတတ္ၾကတယ္။ ငါေနတဲ့ ၿမိဳ႕က အခုေနာက္ဆံုး ေကာက္ခံရရွိတဲ့ စစ္တမ္းေတြ အရ ကမၻာ့ေနခ်င္စရာအေကာင္းဆံုးၿမဳိ႕မွာ နံပါတ္ ၅ ရထားတဲ့ ၿမဳိ႕ေပါ့။ စစ္တမ္းေတြမွာ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးနဲ႔ အေျခခံ အေဆာက္အအံုဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြကို ၾကည့္ၿပီး အမွတ္ေပးခဲ့တယ္လို႔ သိရတယ္။ ငါ အဓိကေျပာခ်င္တာေတာ့ ဒီၿမဳိ႕ေလးအေၾကာင္းထက္ကို ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္နဲ႔ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းပဲ။ ဒီမွာ Technical And Further Education - TAFE လို႔ေခၚတဲ့ ေက်ာင္းေတြကို ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတြ႔ရၿပီး အဓိက အားျဖင့္ေတာ့ Certificate နဲ႔ Diploma သင္တန္းေတြကို ပို႔ခ်ေပးတယ္။ ကမၻာ့အဆင့္မွီတကၠသိုလ္ႀကီးေတြကို တက္ၾကတဲ့ သူေတြ ရွိေပမယ့္ အမ်ားစုကေတာ့ TAFE ေက်ာင္းဆင္းေတြ ျဖစ္တယ္။ TAFE ကေန ေက်ာင္းၿပီးတဲ့ အခါ University ကို ဆက္တက္ခ်င္ တက္လို႔ ရသလို၊ ကိုယ္တတ္ေျမာက္တဲ့ ဘာသာရပ္နဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အလုပ္အကိုင္ကို ရွာေဖြၿပီး ၀မ္းစာရွာခ်င္လည္း ျဖစ္တယ္။ စကၤာပူနဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ့ Institute of Technical Education - ITE ရယ္ Polytechnic ရယ္ကိုေပါင္းထားတဲ့သေဘာေပါ့။ စကၤာပူမွာဆိုရင္လည္း ငါ့အရင္အလုပ္ထဲမွာ ITE ေက်ာင္းဆင္းေတြနဲ႔ အတူတူ လုပ္ခဲ့ဖူးၿပီး အလုပ္၀င္၀င္ခ်င္းမွာ Technician ရာထူးကေန ေတာ္ရင္ ေတာ္သလို အင္ဂ်င္နီယာ မန္ေနဂ်ာအဆင့္ထိ တက္သြားတဲ့သူေတြ ရွိတယ္။

ဒီ TAFE က Theory ထက္ကို Practical ပိုင္းဦးစားေပး သင္တယ္ဆိုေတာ့ စကၤာပူက ITE နဲ႔ ပိုဆင္တူမွာေပါ့။ တက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ ပညာရပ္ေတြဟာလည္း လက္ေတြ႔အလုပ္အကိုင္ေတြနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ Certificate in Hairdressing, Kitchen Operation, Automotive Servicing Technology, Pork Production အစရွိတဲ့ Course ေတြ ကို သင္ယူႏုိင္တယ္။ လခအေနနဲ႔ကေတာ့ တစ္လကို အခြန္ျဖတ္အၿပီး ၃၀၀၀ ၀န္းက်င္ကေန ၅၀၀၀ ေထာင္နဲ႔ အထက္ေလာက္ ရၾကတယ္ဆိုေတာ့ လူလူသူသူ သံုးႏုိင္ျဖဳန္းႏုိင္ေလာက္တဲ့ အေနအထားေပါ့ကြာ။ ငါ အဓိကေျပာခ်င္တာက လူတုိင္းဟာ တကၠသိုလ္ဘြဲ႔ရျဖစ္ေနမွ ပညာတတ္ႀကီးေတြ ျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံတုိးတက္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကိုပဲ၊ ဘက္စံုတုိးတက္ဖုိ႔အတြက္ ေနရာတုိင္းမွာ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ လိုအပ္တယ္။ ငါတို႔ဆီမွာလည္း အရင္တုန္းက စက္မႈ လက္မႈ အထက္တန္းေက်ာင္း၊ စက္မႈလက္မႈ သိပၸံ၊ စသျဖင့္ ရွိသလိုေပါ့။ အခုကေတာ့ ငါတို႔ႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာေရးဟာ တကၠသိုလ္ေတြမ်ား၊ မိဘေတြက သားသမီးကို ဆရာ၀န္နဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာေလာက္ပဲ ျဖစ္ေစခ်င္၊ အဲဒီဟာကိုမွ မမွီရင္ အေ၀းသင္ျဖစ္ျဖစ္ တကၠသိုလ္ တစ္ခုခုက ဘြဲ႔ရၿပီးေရာနဲ႔ ပညာေရးစနစ္ႀကီးက ပ်က္စီးေနတာ မင္းလည္း အသိပဲကြာ။ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းလိုအပ္ခ်က္အေပၚ မူတည္ၿပီး ပညာေရးကေန ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ ေမြးထုတ္ေပးရမွာျဖစ္ေပမယ့္ အခုက Zoology တို႔ သမုိင္းတို႔ ပထ၀ီတို႔ ရတဲ့ ဘြဲ႔ကို ယူ၊ ပညာေရးက သက္သက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းက သက္သက္ႀကီးကို ျဖစ္ေနၾကေတာ့တာ။

အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဟိုတေလာက က်ဳိက္လတ္မွာ အန္တီစု စည္းရုံးေရးဆင္းေတာ့ ေက်ာင္းသားေလး တစ္ေယာက္က ေမးတယ္။ သူတို႔အေနနဲ႔ တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္ အၿပီးမွာ ကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့ တကၠသုိလ္ဘာသာရပ္ေတြ တက္ေရာက္ႏုိင္ဖို႔ အန္တီအေနနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုတယ္။ အဲဒီေတာ့ အန္တီ ျပန္ေျဖတာက အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာဆိုရင္ ကိုယ္စိတ္၀င္စားတာကို တတ္ေရာက္ႏုိင္မယ့္ သင္တန္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိေၾကာင္း လူတုိင္း တကၠသိုလ္တက္ၿပီး ဘြဲ႔ရေနရင္ ပံုမွန္အလုပ္ေတြကို လုပ္ကိုင္မယ့္လူ ရွိမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ အဲဒါေၾကာင့္ ပညာေရးမွာ အဲလို ေက်ာင္းေတြ မ်ားမ်ား ေပၚထြက္လာေအာင္ စီစဥ္ရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေက်ာင္းသားေလး နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပခဲ့တယ္။ အန္တီက ၾသစေၾတးလ်ရဲ႕ TAFE တို႔လို Singapore ရဲ႕ ITE တို႔လို ေက်ာင္းေတြကို ရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာခဲ့တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း အန္တီစု စကၤာပူ လာတုန္းက ITE ေက်ာင္းကို သြားေရာက္ေလ့လာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ေကာ့မွဴးမွာလည္း စာဖိုမွဴးသင္တန္းေတြ ဖြင့္ထားၿပီး အဲဒီက ေက်ာင္းၿပီးတဲ့လူေတြဟာ အဆင့္ျမင့္ ဟိုတယ္ႀကီးေတြ မွာ အလုပ္ေတာင္ ၀င္ေနၾကၿပီဆိုတာ သိရလို႔ ၀မ္းသာရတယ္။

ငါတို႔ ဆီမွာ ေရြးေကာက္ပြဲကလည္း နီးလာၿပီဆိုေတာ့ အေျပာင္းအလဲတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ဖို႔ ငါလည္း ဒီဘူတာပဲ ဆုိက္ရဦးမယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ NLD သာ ႏုိင္လို႔ကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ စိတ္၀င္စားတဲ့ ဘာသာ ကို တက္ေရာက္ႏုိင္မယ့္ ေက်ာင္းႀကီးေတြ၊ အဲဒီေက်ာင္းႀကီးေတြက ေမြးထုတ္ေပးလုိက္မယ့္ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြ၊ အဲဒီ ကၽြမ္းက်င္လုပ္သားေတြေၾကာင့္ တုိးတက္လာမယ့္ ငါတို႔ ႏုိင္ငံႀကီးကို လွမး္ေမွ်ာ္ၾကည့္တာနဲ႔တင္ ၀မ္းသာပီတိျဖစ္ရတယ္ကြာ။ အဲဒီလိုေန႔ရက္ေတြေရာက္ရွိဖို႔အတြက္ ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ တာ၀န္ဟာ မဲစာရင္းၾကည့္ဖို႔နဲ႔ NLD ကို မဲထည့္ဖို႔ ဆိုတာကေတာ့ ေျပာဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး ထင္ပါတယ္။ ေနာက္မ်ားမွ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ အစိုးရအေၾကာင္း၊ က်န္းမာေရး၊ အေျခခံအေဆာက္အအံုအေၾကာင္းေတြ မင္းကို လွမ္းေျပာျပဦးမယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ ။

မင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း
စည္သူ(သံလြင္)