ကၽြန္ေတာ္မက္တဲ့ ဆက္သြယ္ေရးအိပ္မက္

“တူ တူ တူ”

"Welcome to Verizon Mobile Service, For English Press 1"

"Verizon မုိဘိုင္း ဆားဗစ္မွ ႀကဳိဆိုပါတယ္, ျမန္မာဘာသာ အတြက္ ၂ ကို ႏွိပ္ပါ"

ကိုလတ္တစ္ေယာက္ Touch Pad မွ ၂ ကို ႏွိပ္လုိက္သည္။

”လူႀကီးမင္းႏွင့္ အျပန္အလွန္ေျပာဆိုမႈတို႔အား ၀န္ထမ္းအရည္အေသြး ျမွင့္တင္မႈႏွင့္ သင္ၾကားမႈပိုင္းတြင္ အသံုးျပဳႏုိင္ရန္ အသံဖမ္းထားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္” ဟု အလိုတေလွ်ာက္စကားေျပာစက္မွ အသံထြက္ေပၚလာၿပီး ၁၀ စကၠန္ခန္႔ၾကာေသာ အခါ ခ်ဳိသာေသာ မိန္းကေလး တစ္ဦးအသံအား ၾကားရ၏။

 “Verizonမွ သီရိလြင္ စကားေျပာေနပါတယ္။ ဘယ္လိုကူညီေပးရမလဲ သိခ်င္ပါတယ္”

ဒီလိုပဲ ဖုန္းကိစၥတစ္ခုခု ျဖစ္တယ္ဆိုရင္ Verizon ကို လွမ္းဆက္ၿပီး ေျပာေနက်။ အခုကေတာ့ ဖုန္းေဘလ္ေပ်ာက္သြားလို႔ ဘယ္ေလာက္က်လဲ လွမ္းေမးတာပါ။

    “လူႀကီးမင္းရဲ႕ ဖုန္းေဘလ္ ဘယ္ေလာက္က်လည္း မေျပာခင္မွာ လူႀကီးမင္းရဲ႕ ဖုန္းျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာမႈအတြက္ ေမးခြန္းေလး တခ်ဳိ႕ ေမးပါရေစ”

    ဒီလိုနဲ႔ ဘယ္ေလာက္မွန္းသိသြားေသာ အခါ ဖုန္းေဘလ္ကို အင္တာနက္ Banking ကေန တဆင့္ လွမ္းေပးလုိက္ရ၏။ ဒါေတာင္ အရင္တုန္းက ပုဂၢလိက ဘဏ္မ်ားလုပ္ခ်င္ေသာ အင္တာနက္ Banking ကို ဗဟိုဘဏ္က ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ခြင့္မျပဳခဲ့။ အခုေတာ့လည္း အားလံုး အဆင္ေျပေျပေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ႏွင့္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ဘဏ္ကိစၥေတြတင္ပဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသး။ အရင္အခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္တြင္ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ကလည္း စုတ္ခ်ာလွသည္။

ဟိုးအရင္ ဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းခါစ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တာ၀န္ရွိသူေတြ၊ မီဒီယာေတြနဲ႔ ျပည္သူျပည္သားေတြက စိတ္တူကိုယ္တူ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ျမန္မာ့ဆက္သြယ္ေရးေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး တုိးတက္ဖို႔ ၀ုိင္း၀န္းတုိက္တြန္းရင္းမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ား မွန္ကန္စြာ ခ်မွတ္ႏုိင္ခဲ့လို႔ ယခုအခ်ိန္တြင္ ေခတ္မွီတုိးတက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ Youtube မွ ေန၍ CNN သတင္းအခ်ဳိ႕အား ၾကည့္ေနခ်ိန္တြင္ သားငယ္က အနားေရာက္လာၿပီး သတင္းတပုဒ္ျပေလသည္။

 “ေဖေဖ . . . ဒီမွာ CAT5 ႀကဳိးေတြနဲ႔ တယ္လီဖုန္းပံုစံ Art လုပ္ၿပီး ဆက္သြယ္ေရး ျပတုိက္တြင္ ျပသထားတဲ့၊ အဲဒီ CAT5 ဆိုတာဘာႀကီးလဲဟင္”

သားငယ္က အရင္ေခတ္က သမုိင္းေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္ေျပာျပတုိင္း တအံ့တၾသႏွင့္အၿမဲ နားေထာင္တတ္သည္။ မဆလေခတ္က ဘယ္လို၊ စစ္အစိုးရေခတ္က ဘယ္လို၊ ဒီမိုကေရေခတ္ေျပာင္းကာလက ဘယ္လို စသည္တို႔ကို အၿမဲေမး၏။ ေမးဆို သူတို႔ သင္ရတဲ့ သမုိင္းစာအုပ္ထဲမွာ ဒါေတြကို အၿမဲက်က္ေနရတာေၾကာင့္လည္း ပါမည္ထင္သည္။ သားငယ္အတြက္ေတာ့ သမုိင္းစာအုပ္ထဲက သမုိင္းေၾကာင္းထပ္ သူ႔အေဖကိုယ္တုိင္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ သမုိင္းေၾကာင္းကို ပိုသိခ်င္သည္ထင္၏။ အင္းေလ ကိုယ္ေတြေခတ္တုန္းကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံကို စကၤာပူက အတုယူခဲ့ရပါတယ္၊ ရန္ကုန္ေလဆိပ္၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ ျမန္မာ့ေရႊေဘာလံုးေခတ္စတာေတြအေၾကာင္း အဖုိးေျပာျပတာကို ပါးစပ္ေလး ဟၿပီး နားေထာင္ခဲ့ဖူးသည္ပဲ။ အခုလည္း ၾကည့္ေလ။ CAT5 အေၾကာင္းလာေမးေနသည္။ အင္းေလ သူတို႔ေလးေတြ ေခတ္မွာက Wireless, Bluetooth, Fiber စတာေတြပဲ ရွိေတာ့တာကိုး။

“CAT5 ဆိုတာ လြယ္လြယ္ေျပာရရင္ အင္တာနက္ cable ေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ ထိပ္မွာ RJ45 ဆိုတဲ့ ေခါင္းေလးပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာရယ္ Router လို႔ေခၚတဲ့ အင္တာနက္ ၾကားခံပစၥည္းေလး ကို ဆက္ေပးတာေပါ့။ အဲဒါမွ အင္တာနက္သံုးလို႔ ရတာ သားရဲ႕”

“ဟာ ... ဒါဆို တအိမ္လံုး ႀကဳိးေတြနဲ႔ ရႈပ္ပြေနမွာေပါ့”

“အင္း နည္းနည္းေတာ့ ပြမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အရင္က အေဖတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တအိမ္ကို ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးေတာင္ ရွိတာမွမဟုတ္ပဲ၊ သားကလည္း CAT5 အေၾကာင္းသိခ်င္တာမ်ား Google search လုပ္လုိက္၊ ပံုနဲ႔တကြ ေတြ႔ရမွာပဲကို”

“ရွာေနရင္ ၾကာဦးမယ္။ ေဖေဖ့ကို ေမးလုိက္ တန္းသိတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား”

“ဟားဟား . . . ငါ့သားကေတာ့ကြာ၊ Google လုပ္ရင္ ခ်က္ခ်င္း သိရမွာကိုေတာင္ ၾကာမယ္လုပ္ေသးတယ္။ ေဖေဖတို႔ ေခတ္ကမ်ား အဲဒီ Google တစ္ခါဖြင့္ရင္ အနည္းဆံုး မိနစ္ပုိင္းေတာ့ ေစာင့္ရတာပဲ။ တခါတေလဆို တက္ေတာင္မလာေတာ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဖုန္းေတြ ေျပာရင္လည္း သစ္ပင္အရိပ္ေအာက္ဆို မမိဘူးတို႔၊ ေလတုိက္ရင္ လိုင္းျပတ္တယ္တို႔၊ ေဖေဖဆို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဖုန္းေျပာေတာ့ ၀ရန္တာ ထြက္ေျပာရတယ္၊ ဒါေတာင္ သူငယ္ခ်င္းက လုိင္းမိၿပီ လုိင္းမိၿပီ နည္းနည္းထပ္ထြက္လုိက္ဦး ေျပာလို႔၊ ေအး . . . ဒီထက္ထြက္ရင္ တုိက္ေပၚက ျပဳတ္က်ၿပီး ေသဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္ကြ ဆိုၿပီး ေျပာရတယ္” လို႔ ေျပာေတာ့ သားငယ္က တဟားဟားႏွင့္ ေအာ္ရယ္ေလသည္။

အျပည့္အစံုကို သံလြင္အိပ္မက္မွာ ဖတ္ပါ။